Escalatie, ontwikkeling gedoe met mam

De hele ontwikkeling zal ik wel een andere keer vertellen maar gisterochtend.

Toen stelde ze voor om naar een winkelcentrum te gaan waar we vaak samen naartoe gaan.

Zodat mijn zusje daar kan spelen en wij praten bij de café om een compromis te vinden.

Dat voorstel stuurde ze met een whatsapp bericht

En ik zei toen, op zich een goed idee om het niet thuis te doen want onze woonplek heeft zo veel stressors.

Maar buiten kunnen we onze emotie net vrij laten.

En toen zei ze, het is juist goed als we ons niet voelen om onze gevoelens vrij te laten.

En mannnmanman.

Dat is het hele probleem waarom we hier beland zijn.

We moeten onze gevoelens niet op elkaar richten.
We moeten elkaar niet rotte dingen zeggen.

Maar ze moeten er wel gewoon mogen zijn.

Ruimte voor ze.

Niet beperkt door angst dat je de ander kwetst puur door het hebben van ze.
Niet je gevoelens een verantwoordelijkheid maken van de ander.
Niet de gevoelens van de ander een verantwoordelijkheid maken van jou.
Niet beperkt door zorgen maken over dat onze grootouders zorgen gaan maken over ons.
Niet beperkt door zorgen dat mijn zusje onze stress moet voelen. Die gaat ze ook voelen als we dingen wegstoppen en maar half oplossen.

En toen zei ik, een versie daarvan tegen haar.
En ook dat het voor mij lijkt alsof ze dit doet omdat ze bang is voor mij.

Ze zegt altijd dat ik d'r als een vijand zie.

Maar dan gaat ze zoiets zeggen.

Dat we in het openbaar moeten praten alsof ze getuigen nodig heeft ofzo. Alsof ik zo een persoon ben waar je buiten mee moet praten.

Naja.

Het mooie is ik heb de laatste jaren maar vooral dmhet laatste jaar zoveel tools om met deze dingen om te gaan. Om het niet mijn hele dag te laten beheersen.

Zelfverwijt is zo een killer.
Net zoals de gevoelens van de ander op jezelf betrekken of jouw gevoelens over die van de ander gebruiken om de ander te beperken. Bewust of onbewust.

Toen ze thuis kwamen van het winkelcentrum was het echter wel fijn ofzo.

Ik ben nog steeds on low alert dat het allemaal een Spiel is om vriendjes te blijven en ja. Zo mij toch te kunnen manipuleren.

Maar zo ziet zij ook dat ik niet meer mjjn hele dag laat bejnvloeden.

Dat we zelfs ZO EEN HEFTIGE RUZIE kunnen hebben en dat we elkaar dan toch kunnen helpen met taakjes en een knuffel geven.

Ik weet niet.

Dit voelt goed.

Ik heb een gevoel van calm determination.