~*~
~
~
Yah M.,
je hebt
helaas helemaal gelijk!
Tegenswoordigs
slaat de ene volksgenoot de ander,
die niet tot dezelfde partij behoort, neer,
zowel lichamelijk als geestelijk?
En het schijnt wel,
dat men de hoogste liefde tot eigen volk
[altijd eerst!] openbaart,
door mensen van een ander ras te mishandelen,
te koeieneren,
op te sluiten,
uit te buiten,
in te blikken en
herhaaldelijk opnieuw
[alweer]
te etiketteren?
Heden ten dage
spreekt men de dappere Samaritaan
alleen nog maar zalig,
als hij de half doodgeslagen Jood
ook laat liggen
...
Liefde
onder de volkeren,
liefde onder volksgenoten?
Alles gaat naar de Filistijnen,
die fokkende fanatieke duinkonijnen!
De superuebertrotse langetenen oliebollen
van een zogenaamde "Palestijnen"
hadden al meer dan vijftig jaar geleden
hun eigen republiek kunnen hebben
[minstens 50%]
als ze hun hersens hadden gebruikt
inplaats van hun
...
Je zou een plaatje kunnen maken
[of een rapliedje ofsow] over al die strijdende legers van verschillende naties
en bovenal ook van vechtende mensen van 'eenzelfde volk'
en Amor met zijn pijl en boog als een bijna onherkenbaar stripfiguurtje,
onder de voet gelopen door waggelende oliebaronnen en hun ganzenpassende teringlegers,
in de dollarmodder en het olieslijk van de oliesjeik.
En er dan onder zetten:
zoek de liefde.
Je kunt ook vragen:
zoek de liefde in huisgezinnen?
Een klein kind van een jaar of zeven
vraagt tegenwoordig al aan z'n schoolvriendje:
"Zijn jouw vader en moeder nog bij elkaar?"
Of, als het zover nog niet gekomen is tussen man en vrouw
[man en man en vrouw en vrouw ofsow]. dan weten velen nog steeds heel handig {?}
hun liefdeloze onverschilligheid voor elkaar te camoufleren, zodat iedereen denkt: daar is het wel in orde,
zij gaan samen immers [al of niet getrouwd, gescheiden, hertrouwd en al of niet benauwd] nog steeds naar 'de kerk' om "G ds Woord" te horen?
Kortom: elke nieuwe generatie schijnt met dat soort problemen te zitten, waar en wanneer dan ook,
kinderen gaan hun eigen weg zonder te vragen of zij
hun ouders misschien verdriet doen
[en omgekeerd].
Ruziezoekende broers en zussen
kun je vinden onder kleine kinderen EN onder 'volwassen' mensen!
Vriendschap gedragen door trouwe vriendschap, openheid en mededeelzaamheid,
zorg en geduld is [ook tegenwoordig]
schaars geworden
...
Wie liefheeft,
kan alleen gelukkig zijn
door anderen gelukkig te maken.
En aangezien het huwelijk een kruis is,
wens ik je alle geluk en
voorspoed!
Echte liefde
brengt zelfverloochening, het kruis, het offer:
maar omdat in zoveel huwelijke de man eist, dat zijn vrouw hem gelukkig maakt, dus zich voor hem verloochent, en de vrouw eist, dat de man haar gelukkig maakt en zich aldus verloochent,
zijn er zoveel ongelukkige huwelijken
...
ZO kun je 'het' ook zien,
en je hebt gelijk:
ik probeer mijn kruis
ook dagelijks op te nemen om mijn man/vrouw en kind[eren]
'gelukkig te maken'.
Is het niet wonderlijk,
dat dit soort gedachten
voor sommigen een openbaring zijn?
Het bewijst eigenlijk wel heel sterk,
hoe bitter zelfzuchtig
we vaak zijn?
Genoeg voor nu!
Ga maar lekker slapen en dromen:
morgen zien we elkaar misschien wel weer
deo volente inshallah
ensow
...
Ik kan ook niet
zo heel veel meer doen
dan mijn best.
Je toegenegen eigen
Esther.
~
~
~@~