Faam der Futloosheid
Het is oogverblindend hoe sommige mensen van alles van je verwachten en je wil het wel doen, maar uiteindelijk kan je niet aan die verwachtingen voldoen. Driehonderdduizend dingen spelen door mijn hoofd en langzaam begin ik weer futloos te worden.
Mijn moeder die me probeert te manipuleren door die kinderen bij me weg te houden, maar wel vervolgens die kinderen laat bellen of ik langskom, zodat ik er niet aan ontsnap dat ik uiteindelijk de kinderen teleurstel. Mijn moeder heeft gewoon een weg met het verdraaien van de waarheid. Het is onovertroffen.
Mijn 'vriend' daar weet ik niet eens meer van of hij me nog wel wil. Ik ben echt dol op die jongen, het is gewoon werkelijk waar. Hij laat mijn hart een paar slagen overslaan, maar op dit moment lijkt het wel alsof bij hem de verliefdheid over is. Hij wil niet meer langskomen, lijkt het en bellen doet hij ook niet meer. Noemen ze dat nou een relatie dood laten bloeden? Ik wil hem de hele tijd bellen. Maar het moet niet alleen maar van mij uitkomen. De ironie. Voor de mensen die dit vaker lezen, snap je wat ik met de ironie bedoel.
Dan hebben we nog Jess. Mijn onbetwiste beste vriendin van de afgelopen 16 jaar. Hoe ga ik het goedmaken? Rampscenarios spelen in mijn hoofd, minachtende blikken. Het is niet bepaald makkelijk om mensen te confronteren met je excuses, zeker niet na alles wat er gezegd is. Want hoe je het ook went of keert, er is flink met modder naar me gegooid en in principe meer dan nodig was.
Aan de ene kant ben ik de persoon om zomaar voor iemands deur op te komen dagen, maar nu zakt de moed al in mijn schoenen als ik in de buurt kom. Waarom? Omdat ik weet dat ik haar gekwetst heb en flink. Op dit soort momenten walg ik weer even flink van mezelf. Aan de andere kant kan voorzichtig bellen of brieven schrijven of mailen een idee zijn. Overweldigen met cadeau's lijkt me zo niks zeggend. Materiele zaken herstellen helaas geen vertrouwen.
Mijn moeder die me probeert te manipuleren door die kinderen bij me weg te houden, maar wel vervolgens die kinderen laat bellen of ik langskom, zodat ik er niet aan ontsnap dat ik uiteindelijk de kinderen teleurstel. Mijn moeder heeft gewoon een weg met het verdraaien van de waarheid. Het is onovertroffen.
Mijn 'vriend' daar weet ik niet eens meer van of hij me nog wel wil. Ik ben echt dol op die jongen, het is gewoon werkelijk waar. Hij laat mijn hart een paar slagen overslaan, maar op dit moment lijkt het wel alsof bij hem de verliefdheid over is. Hij wil niet meer langskomen, lijkt het en bellen doet hij ook niet meer. Noemen ze dat nou een relatie dood laten bloeden? Ik wil hem de hele tijd bellen. Maar het moet niet alleen maar van mij uitkomen. De ironie. Voor de mensen die dit vaker lezen, snap je wat ik met de ironie bedoel.
Dan hebben we nog Jess. Mijn onbetwiste beste vriendin van de afgelopen 16 jaar. Hoe ga ik het goedmaken? Rampscenarios spelen in mijn hoofd, minachtende blikken. Het is niet bepaald makkelijk om mensen te confronteren met je excuses, zeker niet na alles wat er gezegd is. Want hoe je het ook went of keert, er is flink met modder naar me gegooid en in principe meer dan nodig was.
Aan de ene kant ben ik de persoon om zomaar voor iemands deur op te komen dagen, maar nu zakt de moed al in mijn schoenen als ik in de buurt kom. Waarom? Omdat ik weet dat ik haar gekwetst heb en flink. Op dit soort momenten walg ik weer even flink van mezelf. Aan de andere kant kan voorzichtig bellen of brieven schrijven of mailen een idee zijn. Overweldigen met cadeau's lijkt me zo niks zeggend. Materiele zaken herstellen helaas geen vertrouwen.
09 sep 2005
- meld ongepast verhaal
-
PrankDemon
vrijdag 09 september 2005 13:13
Irene, serieus. Bel haar en maak een afspraak. Dan kunnen jullie je er allebei op voorbereiden, en een hoop misverstanden uit de wereld helpen. En ik ga jou bellen als mijn abonnement is aangesloten.
-
Iris
vrijdag 09 september 2005 13:27
Heel veel sterkte en geloof en vertrouw op jezelf !!
-
Poes
vrijdag 09 september 2005 18:09
Zoals prankdemon ook al zegt, gewoon bellen. Zoals je eerder hebt kunnen lezen gaf Jess al aan dat het van jou kant moet komen. Als bellen je niet lukt, schrijf/mail haar dan desnoods, wat je zelf al aangaf. Maar probeer actie te ondernemen en wees niet bang!
Praat met elkaar!!! Zal al een hoop schelen denk ik.
Succes meis! (L) -
ozz
dinsdag 13 september 2005 17:33
Ik weet dat het heel moeilijk voor je is!
Maar je weet dat zij er open voor staat.
En weetje, jij hebt nooit nare dingen over anderen geschreven, dus dat valt jou niet te verwijten.
Het enige wat jij doet is je excuses aanbieden in jou stukjes, maar je bent niet de enige die het fout doet hoor..iedereen heeft zo zijn bijdrage gehad. Alleen jij hebt dat nooit geuit op deze site..wees daar blij om en je staat erdoor ook sterker!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 31 mrt 2006 Adopteren ( 10 )
- O 29 mrt 2006 Waarom?
- O 29 mrt 2006 Past ( 1 )
- O 29 mrt 2006 Bizar ( 1 )
- O 29 mrt 2006 26 uur
- O 29 mrt 2006 23 uur
- O 28 mrt 2006 Ironie ( 3 )
- O 25 mrt 2006 Dagje uit met een mixje PD en een snufje sushi ( 2 )
- O 22 mrt 2006 Streep ( 2 )
- O 21 mrt 2006 Hmm ( 1 )
- O 19 mrt 2006 Teveel ( 4 )
- O 18 mrt 2006 Bored!!
- O 18 mrt 2006 Schandaal ( 9 )
- O 17 mrt 2006 Rebellious ( 3 )
- O 17 mrt 2006 Doe me geen pijn.. ( 1 )