vandaag kwammen men opa en oma op bezoek
na ja deze opa is neit mijn echt opa maar hij voelt wel als familie.
het was fijn om ze weer te zien,
ik had ze tijden niet gezien en nu ik ze weer zag kreeg ik echt het gevoel dat ik ze heb gemist.
ik hou van me familie.
en ik vind zo jammer dat we allemaal ouder worden.
want ik zie ook dat het steeds minder gaat met men oma en opa, ze worden wat ouder.
hoe meer ik me zelf ga snappen en anderen.
hoe meer ik bezef dat ik niemand wil verliezen.
ik hou van men familie.
ik ben zo bang om iemnad te verliezen.
men anderen opa is al overleden toen ik klein was.
iets van 5-7 jaar geleden mischien wel langer geleden.
ik weet nog dat ik een tekening had gemaakt voor in de kist.
maar ik weet niet meer wat
en men anderen opa men echt opa.
hij is aan het dementiren.
ik zie hem echt weining
terwijl hij heel dicht bij woont.
elke keer als ik hoor dat het slecht met hem gaat springen de trannen hast in men ogen.
om te horen dat hij een lege blik in zu'n ogen heeft.
om mij heen zijn er wat famlie leden van vrienden van mij overleden
waar door ik steeds denk ik wil men opa nog neit kwijt.
maar ik geniet daar door wel van elk gesprek dat ik met men familie heb.
en dat is mooi.