family portrait
geen thuis,
geen warmte,
geen liefde
er wordt zo veel gepraat,
over het wel en wee,
van een kind,
dat heen en weer geslingerd wordt,
tussen ouders, gezinnen
mensen praten..
maar zien het verborgen leed
van de slachtoffers over het hoofd
de pijn,
nergens thuis te zijn,
geen gezin,
waar je in hoort,
veilig bent...
the happy family...
vader-moeder-dochter,
en oh wat zijn ze gelukkig
papa ,mama ik hou van jullie...
-maar het andere kind,
uit de vorige relatie..
is niet meer dan een geest-
muren hangen vol met foto's
van het blije gezinnetje
zonder het uitschot...
de andere kant,
wanhopige moeder,
bang voor altijd alleen te zijn
die aan je hangt,
en wil praten
de ene vent na de andere...
zwijmel-huil-zwijmel-huil
een praatpaal...
zonder rust
ertussen enkel haat...
over geld en gedane zaken,
de dagen staan vast,
de rest overlegt zij wel met ons
beide kanten boos
ze begrijpen het niet...
niets te zijn.....
buiten is mijn huis,
buiten is buiten...
het veranderd niet,
ik mag mezelf zijn...
zonder woede op te roepen..
buiten vind ik rust.
is dat nou zo raar?!
de pijn,
nergens thuis te zijn,
geen gezin,
waar je in hoort,
veilig bent...
er wordt zo veel gepraat,
over het wel en wee,
van een kind,
dat heen en weer geslingerd wordt,
tussen ouders, gezinnen
mensen praten..
maar zien het verborgen leed
van de slachtoffers over het hoofd
geen thuis,
geen warmte,
geen liefde
geen warmte,
geen liefde
er wordt zo veel gepraat,
over het wel en wee,
van een kind,
dat heen en weer geslingerd wordt,
tussen ouders, gezinnen
mensen praten..
maar zien het verborgen leed
van de slachtoffers over het hoofd
de pijn,
nergens thuis te zijn,
geen gezin,
waar je in hoort,
veilig bent...
the happy family...
vader-moeder-dochter,
en oh wat zijn ze gelukkig
papa ,mama ik hou van jullie...
-maar het andere kind,
uit de vorige relatie..
is niet meer dan een geest-
muren hangen vol met foto's
van het blije gezinnetje
zonder het uitschot...
de andere kant,
wanhopige moeder,
bang voor altijd alleen te zijn
die aan je hangt,
en wil praten
de ene vent na de andere...
zwijmel-huil-zwijmel-huil
een praatpaal...
zonder rust
ertussen enkel haat...
over geld en gedane zaken,
de dagen staan vast,
de rest overlegt zij wel met ons
beide kanten boos
ze begrijpen het niet...
niets te zijn.....
buiten is mijn huis,
buiten is buiten...
het veranderd niet,
ik mag mezelf zijn...
zonder woede op te roepen..
buiten vind ik rust.
is dat nou zo raar?!
de pijn,
nergens thuis te zijn,
geen gezin,
waar je in hoort,
veilig bent...
er wordt zo veel gepraat,
over het wel en wee,
van een kind,
dat heen en weer geslingerd wordt,
tussen ouders, gezinnen
mensen praten..
maar zien het verborgen leed
van de slachtoffers over het hoofd
geen thuis,
geen warmte,
geen liefde
ik wil niet zeggen dat dit voor ieder kind van gescheiden ouders gelijk is (voel je niet meteen aangevallen!?), ik weet dat het bij sommigen wel goed gaat, maar dat daaruit de conclusie wordt gertrokken dat kinderen er niet of weinig last van hebben vind ik verkeerd. dit is hoe ik het beleef.
19 mrt 2006 - bewerkt op 19 mrt 2006
- meld ongepast verhaal
-
susanne
zondag 19 maart 2006 15:59
ben er voor je..
-
slayer
zondag 19 maart 2006 16:22
mooi geschreven
als je wil ben k r voor je ma vast nie
-
mirjam_88
woensdag 10 mei 2006 14:48
me 2
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 nov 2007 lief klein zusje jarig ( 6 )
- O 15 nov 2007 gezeik ( 3 )
- O 13 nov 2007 verbrand ( 3 )
- O 11 nov 2007 gister ( 2 )
- O 17 okt 2007 droom ( 3 )
- O 14 okt 2007 knocked up ( 3 )
- O 11 okt 2007 tunnel ( 2 )
- O 10 okt 2007 these days
- O 06 okt 2007 daydream ( 1 )
- O 04 okt 2007 later
- O 04 okt 2007 fuck it ( 2 )
- O 04 okt 2007 wat er achterblijft van 3 oktober; ( 2 )
- O 01 okt 2007 3 oktober, 3 oktober.. lalalalalala ( 5 )
- O 30 sep 2007 bitter ( 2 )
- O 30 sep 2007 aargh