ff met je neus op de feiten gedrukt, en hard ook!

Zo dan, alsof we nog niet genoeg hebben meegemaakt!

de nacht van 12 op 13 mei liggen D. en ik in bed, en de 2 kids liggen al lekker te slapen. Rond de klok van 02:00 uur gaat de oudste naar de toilet toe, D. word daar automatisch wakker van. Wat volgt was een hoop lawaai en gebons op de voordeur, en we hadden echt zoiets van jeetje mina welke gek staat er om 2 uur zo achterlijk te doen.

D. in alle haast naar beneden gerend en ziet tot zijn grote verbazing dat er buiten aan de voordeur brand is. Voor aan het huis hadden wij het grof vuil neergezet die de volgende dag opgehaald zou worden, het oude keukenblok, een hoop rommel en troep en mijn fiets stond er naast. Hij roept tegen de oudste dat die naar buiten moet via de tuin en het meisje zo dapper als ze is doet wat D. zegt en gaat naar de tuin toe.

D. roept "brand, brand" ga naar buiten, maar ik stond bovenaan de trap en mijn kleine ventje lag nog in zijn bedje. Als ik naar beneden kijk zie ik D. niet en hoor een hoop lawaai. Het trapportaal is rood oranje verlicht en de rook kwam de trap op naar boven toe, mijn benen verstijven en het werd ineens heel erg heet. Ik laat de deur van het kleine ventje dicht en dacht ik ga onder geen beding naar beneden want ik wist nog helemaal niet dat het buiten was, in mijn beleving stond de hal in de fik.

Ik hoor D. de gang in lopen en schreeuw naar hem wat ik moet doen, en dat het kleine ventje nog in zijn bedje ligt, hij zegt dat ik naar de tuin toe moet gaan en ik roep terug ja maar die kleine dan. Hij rent naar boven, pakt die kleine en zijn deken op en gaat naar beneden en roept erachteraan dat we naar de tuin moeten. De rook werd erger, en ik bedacht me nog dat ik dekens mee moest nemen, en wat voor D. want die liep in zijn blote kont de boel te regelen.

Kon de dekens niet vinden en heb de mobiel naast het bed meegegrist en een paar handoeken uit de kast getrokken en ben achter hem aan gegaan. Ik pak de kleine over en D. rent weer naar de voordeur en ik zie hem verdwijnen in de rook.
Vervolgens maakt hij de buitendeur open en met zijn blote handen duwt hij het oude aanrechtblad wat tegen het huis aan stond van de muur af, niet wetend dat dat ding gloeiend heet was van de brand.
Hij verbrand daarmee zijn rechterhand tot 2e graads brandwonden.

Vervolgens rent hij het huis weer in en zoekt naar water maar de keuken was nog niet geplaats en er was dus nog geen water in de keuken. Even wist hij niet wat hij moest doen, hij gaat naar de buurman en begint daar op de deur te rossen en schreeuwt dat hij water nodig heeft.

omstanders en buurtbewoners hadden al de brandweer gebeld en kwamen met bakjes water aan en een mini brandblusser om mee te helpen. Mensen die we nog niet kenden stonden ons mee te helpen en deden hun best om het vuur uit te krijgen tot de brandweer er was.

Ondertussen was ik via de tuin samen met de twee kinderen door het buurmeisje verderop meegenomen en werden we opgevangen. Ik wilde nog niet mee en eerst zien waar D. was dus loop naar de voorkant van het huis en zie wat daar gebeurd. De hele voorkant van het huis stond in vlammen, ik heb mensen gezien maar weet niet eens wie en hoeveel het er waren, het ging zo snel allemaal.
Alleen D. kon ik tussen de mensen niet vinden.

Ik zag onze buurvrouw op de stoep zitten met haar dochtertje en loop op hen af en vraag hoe het met haar gaat, ze had een paniek aanval gehad en ging dus niet zo goed. De buurman was een waterslang aan het aansluiten om meer water te krijgen naar het vuur toe en dat lukte, het vuur was zo goed als uit tegen de tijd dat de brandweer kwam.

Ik stond naar de voorkant te kijken, de voorkant waar die middag nog een hoop rommel stond, mijn fiets van mijn oma en het oude keukenblok. Er was werkelijk niets meer van over, slles was in vlammen opgegaan, de ramen waren gebroken, het glas in de deur was eruit en alles was zwart. Het kleine ventje zit op mijn arm onder de deken en heeft geen idee wat er aan de hand is en kijkt maar een beetje om zich heen.

Ik word door de buurman verderop opgehaald, die verteld mij dat D. en mijn oudste dochter al bij hun zitten en dat D. mij zocht. Ik ging met de buurman mee en D. stond in de keuken met zijn hand onder het water, het zag er niet uit en het moet ontzettend pijn hebben gedaan. Niet veel later kwam de politie, en de ambulance en de brandweer. Alles was zo hectisch en ging zo snel. De twee kids zaten op de bank in de huiskamer van de buren, wat een geweldige mensen zijn dat!!!

D. word verzorgt door de ambulance en liep met een handoek om in de keuken, de politie kwam mij en mijn dochter vragen stellen over hoe en wat. En toen de brandweer die vertelde hoe het er aan toe ging buiten enz.
Als ik de keuken in loop om te kijken hoe het bij D. is zie ik wat er met zijn hand is gebeurd en dat was niet leuk om te zien.

Het werd later en later en we waren helemaal op van de schrik. D. verdween af en toe naar buiten om te zien hoe het er voor stond en de schade in het huis viel mee, een hoop stank, en roet schade. Allemaal mensen die eraan kwamen om dingen te regelen, of we er nog konden slapen of dat we naar een hotel moesten.

Uiteindelijk tegen een uur of 4 mochten we weer het huis in, en als we terug lopen naar het huis is er nog iemand voor de deur bezig om het glas weg te vegen voor de deur vandaan. Het zag er niet uit, alles was zwart, mijn fiets van mijn oma was geen fiets meer en het grof vuil was op een paar dingen na helemaal verdwenen. binnen in het huis was overal roetdeeltjes en het hele huis stonk naar de brand. In de keuken zag je dat het vuur geprobeerd heeft binnen te komen, maar dat is gelukkig beperkt gebleven, maar het had ook niet een paar minuten langer door moeten gaan. 1 grote ravage, D. en ik konden eigenlijk niet meer en waren moe en heel geschrokken.

Mijn oudste dochter pakte het allemaal goed op, we hebben de twee kids naar boven gebracht en bij ons in de kamer in bed gelegd, zijn er naast gaan liggen en het kleine ventje was binnen nog geen paar minuten verdwenen in diepe slaap. Mijn grote meid bleef wakker en D. en ik besloten om even beneden te gaan zitten en wat te gaan drinken. Als D. zegt dat ik boven bij die meid moet gaan liggen merk ik dat hij het even helemaal heeft gehad en wilde hem dus eigenlijk niet alleen laten.

Ik ga naar boven en blijf bovenaan de trap even staan, en D. storte even helemaal in. Ik kijk om het hoekje bij de kinderen en die lagen in diepe rust en ging dus weer naar beneden om D. op te vangen. Samen met D. op de bank moesten we even bij komen van de schrik en konden we het even laten gaan, het was echt een ware hel, iets wat je je ergste vijand nog niet toewenst overkomt ons ineens. We waren echt blij dat iedereen ongedeerd op tijd het huis had verlaten en dat we echt geluk hebben gehad.

We kijken in de keuken en buiten nog een keertje, en de tranen bleven maar komen, we waren opgelucht dat het zo is afgelopen maar toch teneergeslagen omdat we juist zo hard bezig zijn geweest met het huisje en alles was bijna helemaal klaar. Verf zat net op de muren, deuren waren geschilderd, de keuken stond al half en nu lijkt het net alsof een heleboel voor niets is geweest. De hele keuken ligt vol met glas stukjes, het huis aan de voorkant lijkt net een kraakpand als je er naar kijkt.

Een uit de hand gelopen kwajongens streek, want het was wel duidelijk door iedereen, ook de brandweer en politie dat het was aangestoken, en echt de gek die dat op zijn geweten heeft ik hoop dat hij blij is met het resultaat en dat hij er wat aan over heeft gehouden, dat hij weet en gezien heeft wat hij heeft aangericht want echt ik ben zo kwaad op degene die dit gedaan heeft niet normaal.

D. is bij mij op de bank gaan liggen en met zijn hoofd op mijn schoot in slaap gevallen uiteindelijk, ook ik kon mijn ogen niet langer meer open houden en ben al zittend in slaap gevallen. Anderhalf uur later ging de wekken al weer, en we waren nog helemaal stuk en verslagen van wat er was gebeurd.

Echt D. heeft zich echt groot gehouden en zijn hoofd koel, alles ging voor zover het kon goed en bleef heel rustig tot het voorbij was. Die grote meid van mij was heel dapper en heeft heel goed geluisterd. Ik ben zo zo zo blij dat iedereen er goed af is gekomen en dat is het belangrijkste, en derest, hoe moeilijk het ook is, dat is allemaal vervangbaar.

D. en ik worden er wel weer sterker door, niets of niemand krijgt ons nog kapot, ook dit niet, en wat er ook gebeurd we overwinnen het allemaal.

Alles gaat goed met ons en we komen er wel overheen en gaan gewoon door, we heel erg geschrokken maar wel alerter en voorzichtiger. Laten we het zien als een waarschuwing, want wees eerlijk je denkt altijd dat dit soort dingen jouw nooit kan overkomen of zal overkomen.

MENSEN ROOKMELDERS ERG BELANGRIJK, HANG ZE OP!!!

Heel veel liefs van ons en de kinderen