fictieve brief

Hey hey

Zo dadelijk zal je hier zijn en zal ik je een knuffel geven, maar achter in mijn hoofd weet ik dat het niet goed zit. De laatste tijd zijn we beide geprikkeld, geirriteerd...
We reageren alles op elkaar af en ik vraag me nu heel hard af of de reacties op de kleine dingetjes niet een wolk zijn voor wat er echt fout zit bij ons.

We houden van elkaar, maar snakken beide ook naar vrijheid.
De afgelopen weken heb ik heel hard hierover proberen na te denken, het was niet makkelijk, want iedere keer als ik dacht aan waartoe dit alles kon leiden stonden de tranen alweer in mijn ogen.
Ik wil je liever niet kwijt, maar toch vraag ik me nu heel vaak af wat beter is, samen of alleen? Houd ik je niet tegen in je ontwikkeling en omgang met je vrienden, ben ik de last waardoor je zo vaak de nood hebt van je af te slaan?
Ik hou van je en wil dat je gelukkig bent, op welke manier dan ook. Met of zonder mij.

Wees niet bang dat als we geen oplossing vinden ik me niet zal redden, ik sta net aan het begin van een grote verandering en ik zal mijn weg wel weer vinden. Ik zal altijd met je door een deur kunnen, maar ik weet niet in hoeverre ik nog echt met alles en iedereen mee zal optrekken, want makkelijk gaat het niet worden.

Je zal zo wel binnen lopen en dus beeindig ik deze brief, in de hoop dat ik zo wel de kracht vind je serieus hier op aan te spreken.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
je kleine meisje