Fijn..

.. dat je genegeerd kan worden door je eigen vriendin
Ben 't wel gewend, genegeerd worden
Tsjah, ik ken m'n ouders, maar kom op
En dan ligt ze wel tegen Wesley aan
Op een manier die ze bij mij nooit toepast

Ik haat 't dat ze zo anders is als er mensen bij zijn
Het lijkt alsof ze zichzelf constant wil bewijzen
Meestal tegenover anderen, maar ook tegenover zichzelf
Maar waarom? Ze spreekt altijd volhartig over zichzelf

En nu zit ik boven, in mijn kamer, alleen
Terwijl de rest beneden zit film te kijken
Ze vroegen of ik nog mee zou kijken
Ken de film uit m'n hoofd, dus nuttig is 't niet
En om dan daarnaast te zitten, nee, liever niet
't Lijkt wel alsof ik verliefd ben op iemand die niet van mij is
Terwijl dat niet het geval is

Ik weet nog dat ze zei dat ze heeft geprobeerd naar andere jongens te kijken
In de tijd dat we het samen zover hadden gebracht dat we niet bij elkaar waren
En dat het haar niet lukte, omdat haar hart vol zat, omdat ze al iemand had
Wonder boven wonder bleek ik dat te zijn, maar het lijkt er niet naar
Als we samen zijn voel ik me prima, als we alleen zijn kan ik alles aan
Maar helaas, zodra we met anderen zijn, ben ik weer alleen
Het gevoel wat ik zo goed ken

Ik ben zowaar weer eens 't veld uit geslagen
En ik was onder de indruk dat 't anders was
Hetgeen bewijst het tegendeel..

En ik heb geen zin om haar te corrigeren
Iets wat ik nooit heb gedaan, bij wie dan ook
Ik heb nooit iemand verteld wat hij of zij moet doen
Ik geef wel vaak suggesties, maar daar blijft het bij
Ik draag geen dingen op, omdat ik vind dat mensen dingen moeten snappen
En als ze dat niet doen, dan blijkt het weer hoe hoog mijn hoop ligt

Maar ik haat het wel, dat mijn dromen telkens aan diggelen worden geslagen
It feels like being shattered, like ice by a brick

Stiekem weet ik wel dat ze van me houdt
Dat ze straks lekker tegen me aan kruipt
Als haar lichaam dat toelaat
Maar toch..
Het steekt me in m'n hart
Dat ze zo met anderen om kan gaan
En dat ze het niet doorheeft
En zoals gewoonlijk vertel ik haar dit pas achteraf
Zodra het kwaad al geschied is
En niet zoals ik haar heb belooft, op dat moment zelf
Waarom niet? Omdat ik dat inbraak vindt
Ze zou toch beter moeten weten
Ze weet namelijk zelf ook hoe kwaad ze wordt als ik tegen een ander leun
Of een goed gesprek heb met iemand
En vooral als ik met Lieke praat
Belachelijk
Niet dat ze boos wordt zodra ik met Lieke praat
Want dat snap ik wel
Hoe zou jij je voelen als degene van wie je houdt
Zomaar een gesprek aanknoopt met een ex
Een ex die meer is dan dat
Een gevoel van concurentie
En al helemaal met iemand die diegene pijn heeft gedaan
Op één van de laagste manieren ooit
En dan, precies zodra je denkt dat alles goed gaat
Je geliefde weer teruggaat naar zijn/haar ex

Dus ik snap het wel
Maar wel belachelijk dat ze dat niet ziet
Niet doorheeft wat ze doet
En vooral hoe ze het doet
Naja, ik draai altijd door op dat soort momenten
En misschien, lees: waarschijnlijk, is er niks aan de hand
Maar toch, het is weer een extra klap onder de gordel
Weer een extra duw tegen iemand die op de rand staat
Iemand die er helemaal klaar mee is
Iemand die geen toekomst meer ziet
Iemand die niet meer wil bestaan
Iemand zoals ik




.