Film-life
Wat een dip..
Waarom kan het leven niet zijn zoals altijd in die films?
Jeej, meisje komt jongen tegen, jeej ze zijn verliefd, jeej, trouwen, kindjes, geweldig leven samen, samen in het bejaardehuis, rimpelig en oud, dan is het mooie leventje afgelopen en worden ze koud..
Het is zo zwaar.. Zo ontzettend vermoeiend..
Telkens, Leuke en lieve jongen op mn pad..
Wat gaat er telkens mis?
Ligt het aan mij?
Ligt het, telkens en toevallig, aan de ander?
Waarom telkens die kut dingen..
Altijd minpunten of wat dan ook wat overstijgend is.. Overheerst..
Waardoor het telkens verkeerd uitpakt..
De jongen waarvan ik dacht dat mijn 'ware' was, liet me uiteindelijk, na 2,5 jaar, realiseren hoeveel pijn hij me eigenlijk deed.. Hoe hij mij eigenlijk behandelde en ik vroeg en vraag me nog steeds heel hard af hoe ik dat die lange tijd heb kunnen pikken.. Misschien ben ik hierdoor wel ontzettend kieskeurig geworden.. Dat ik te snel twijfel, of die jongen ook zo zal zijn.. Ook al was het maar één kleine verkeerde eigenschap..
Maar.. Is dat dan gek?
Sinds mijn zogenaamde 'ware', telkens tegenslag.. Telkens gaat er wel iets mis waardoor het gewoon weer slecht uit pakt.. Hoe kan dit? Waarom kan ik niet een of ander iets zien, leren of te horen krijgen dat niet alle jongens zo zijn.. Ik wéét het wel, dat het niet zo is.. Maar toch is er een klein piepstemmetje wat in mijn hoofd roept 'WORD LESBISCH!!!'.. alhoewel veel meiden vaak ook alleen maar bitchy doen..
Vrienden zeggen wel, je tijd komt wel, het komt wel goed, je bent zo'n leuke meid..
Maar als dat zo was, zou ik dit toch niet mee hoeven maken?
Telkens.. Telkens opnieuw krijg ik die rare gevoelens, Na 2 weken ofzo begint zoiets..
Kijk, het is niet zo dat ik geen zelfvertrouwen heb.. Eigenlijk is dat de laatste tijd alleen maar gegroeid..
Maar.. dit kan toch geen toeval zijn?
Het móet bijna wel aan mij liggen..
Wat het is? Geen idee..
Hoe het kan? Geen idee..
En als dit zo doorgaat, krijg ik nooit zo'n 'fijn' (film) leven..
Natuurlijk is het niet zo dat ik alles perfect wil hebben, juist niet eigenlijk..
Maar wel hoop ik met een hele lieve man te trouwen en kotertjes op de wereld te brengen..
Nja, toch een beetje een soort 'ideaal leven', maar jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel..
Misschien is dat het juist wel.. Misschien hoop ik op teveel?
Het is ook niet zo dat ik daar zo heel veel mee bezig ben.. Maar.. ja..
Ik wil eigenlijk gaan slapen, en dan, wakkerworden zonder enige gedachten, gevoelens..
Liefs
Lindaaatje, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende