[Foto's] Ik. Ben. Zenuwachtig.
Vanmorgen zat ik op het dak. Ik las een examenbundel en ik maakte wat vragen. Nederlands. Het ging ermee door. Mijn haar waaide. De wind waaide en mijn haar nam zij mee. Mijn haar waaide bijna weg, maar het zat vast. Het viel terug op mijn hoofd, waardoor ik mijn examenbundel niet meer kon zien. Ik vervloekte mijn haar en streek het naar achteren. Weer waaide mijn haar woeps voor mijn zicht. Ik werd boos en belde de kapper. Stom haar. Eraf.
Hij vroeg naar mijn oma en ik zei dat ze een nieuwe fiets had. Toen mocht ik in de spiegel kijken.
Voor:
Na:
Ik fietste naar huis en mijn haar waaide niet meer. Dat was prettig. Ik had echter slechte belevingen aan het dak en aangezien ik snel rouw om lichaamsdelen, ben ik er maar niet meer gaan zitten. Ik maakte wiskunde en ik snapte niets. Toch haalde ik een 6,5, maar ik was niet tevreden. Nog meer wiskunde wilde ik maken, voor de voldoening, maar ik kon de printer niet vinden. Ik sms'te mijn pa, maar hij hield op dat moment niet van me.
De aardappelen schillen, tijdverdrijf. Zondigen van het bar slecht gevolgde dieet. Pas 2 kilo afgevallen. Nog meer zondigen. Daar belde pa. Huilen, nog meer zondigen. Printen. Wiskunde maken tot de dood erop volgt. Maar ik ging niet dood. Nee, ik ging klarinet spelen. Het klonk heel mooi maar wel een beetje fout. Terug, wiskunde nakijken. 9,5! Blij zijn! Springen, hoppen, door de Matrix heen schreeuwen en ouders minder blij maken met blij zijn.
Examenstress. Kortademigheid en interpunctieproblemen.
Welterusten!
Jeananas, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende