fruuuuustratieeeeee

Okeeeej ik zit er al de hele dag mee, en ik zat de hele dag te bedenken, bij wie ga ik dit nou weer luchten, ergens waar heet geen kwaad kan en absoluut geen gevolgen heeft.. ik dacht eerst moet ik dit nou vertellen aan m'n begeleider nee man.. das lomp.. potverdriedubbeltjes dat ik daar nu pas achterkwam dat dit daarvoor bedoelt is! okeeeeeej daaaaaan hier gaan we...

Ik studeer nu enne de eerste week ben ik heeeeeeeeel druk met de studie bezig veel geleerd al. En dit is al weer bijna het einde van de 2e week. Enfiiiiiiiin!!!...Midden eerste week krijgt ieder in onze tutorgroep per in twee tal een vraagstuk die ontleed en in eigen vertelt moet worden. deadline: woensdag voor 00:00. Dus ik en mijn aangewezen teammember spreken af, dat we na het weekend de zaak hebben bekeken en dat we dan informatie gaan vergelijken. Nou okeej.. ik heb in het weekend er fijn aangewerkt ben ook veel te weten gekomen over datgeen wat we moesten onderzoeken en veel zaken er omheen waarover ik dolgraag zou willen discussieren of we het zouden gebruiken ja of nee. En ik was ook heel benieuwd of ze hetzelfde gevonden had als ik.

Na het weekend kom ik weer samen met m'n teammember en ze zegt tegen me "waar gaan we beginnen".. dus ik denk zo.. okeej.. laat ik ff meespelen.. "ja ik denk dat het beste is dat we al die onbekende termen gaan ontcijferen".. zegt zij "okeej doen we".. En toen dacht ik jah daaaaaag.. wat is dit nou.. zij had dus niks gedaan. Helemaal niks. Mede omdat ze geen pc tot haar beschikking had, maar dat wist ik ook pas dinsdag... okeej dus dan presenteer ik even mijn onbekende termen lijst. Betekenis plus bron. Ik zag dat het even ongemakkelijk voor haar werd, ze werd een beetje rood en ongemakkelijk stil, want er zat veel werk in en zij had dus helemaal niks gedaan. Enfin. Ik vond het niet erg, want ik doe de studie om er zelf van te leren etc etc. Dus dan dacht ik dan doen we het vanaf hier samen verder. Wat ik heb gedaan is normaal voorwerk.. dus niks abnormaals ofzo... Zo verken ik een vraagstuk.. onbekende termen opzoeken. En het waren er heel wat. Ik snapte best dat ze zich nou een beetje lullig voelde, heb dat ook gevraagd en heb ook gezegd dat het niet erg was. Daarna heb ik er geen woord meer aan vuil gemaakt. Dat zou het alleen maar ongemakkelijker maken. Ik heb het voorderest naar elk ander gepresenteerd alsof wij dit samen hadden gedaan, niet om haar in een kwaaddaglicht te stellen zo aan het begin van de studie.

Dan hebben we besloten dat we nu de zo genaamde hulpvragen gaan beantwoorden, zodat we het vraagstuk beter begrijpen... de meest relevante informatie eruit kunnen halen. Okeej vol goede moed begint die meid met een new word document en daar gingen we dan. Maarre dat ging niet zo vlot als ik had gehoopt... okeej ze moest die hele waslijst aan onbekende termen doorkijken, daar had ik begrip voor. Ze zou die termen doorkijken en als ze klaar was zouden we beginnen. Na twintig minuutjes vond ze wel dat ze genoeg wist, ze probeerde ook mij te gemoet te komen, en dus waren we begonnen met het beantwoorden van de zogenaamde hulpvragen. okeej.. het was niet wat ik dacht dat het zou worden.. Ik dacht meer van, we gaan het in onze eigenwoorden vertellen, maar ze neemt het gewoon klakkeloos over wat er in het vraagstuk staat, zonder enige toevoeging of uitleg. En zo ging het nog een half uurtje door, en toen was het tussen uurtje voorbij. Nou.. we zouden later op de dag er nog wat tijd aan besteden.

Zo gezegd zo gedaan. Zitten we daar, gaat dat mens msnen!! okeej kan.. ik heb er niks van gezegd, ik voelde me echt een meestertje die haar op de vingers moest tikken waar zijn we mee bezig, dat vraagstuk heeft prioriteit nummer 1. Maar ik had er niks van gezegd en ging maar wat in m'n boek bladeren beetje leren.. Na 10 minuten is ze nog steeds bezig.. en toen zei ik wel, zullen we beginnen met dat ding? okeej.. zo gezegd zo gedaan.. zitten we daar weer samen in het vraagstuk te turen enne ik heb haar maar laten typen, zodat ze nog het gevoel krijgt dat ze wat aan het doen is. Maar.. ik moet zeggen.. dat ging op zoooooooooo een traag tempo.. okeej ze kon redelijk snel blindtypen.. maar daar is dan ook alles mee gezegd.. ik hield het het nog net uit om niet te laten merken dat ik dit werktempo zeer onprettig vind.. Maar ik kon aan haar zien dat ze bijzonder futloos was, en dat ze der concentratie uit der tenen moest halen.. dus.. naja.. zo zwaar heb ik er niet aan getild. De volgende dag zouden we verder gaan.

Zo gezegd zo gedaan... niet dus... we vonden het belangrijker dat we gingen pauzeren. socializen met de rest van de klas best.. we hebben ff gekaart, maar niet meer aan het vraagstuk die dag gewerkt. Woensdag zouden we dat weer doen. Woensdag hadden we een paar tussen uren, maar dat mens gaat weer eerst op haar relaxte manier 20minuten msne.. en ik moest het weer vragen of we met dat stomme ding aan de gang konden gaan. Okeej daar had ze geen problemen mee. En daar gingen we weer op dat slakke tempo. Och och.. tsja.. na een half uur zat het er weer op. We waren al wat verder maar niet van wooooow.. en weer gewoon hele passages overnemen uit het vraagstuk, dit x met minimale toevoegingen. Ik zeg er niks over dan zitten we hier morgen nog. Nou aan het eind van de dag hebben we het laatste college gehad, eigenlijk zouden we nu klaar moeten zijn met dat kut ding. Dat mens wil weg gaan, maar ik hoefde alleen haar naam te noemen en ze wist gelijk wat ik wilde inderdaad. Het leek net als of ik haar aan het terugfluiten was.. dat vond ik zo naar om te doen.. dat wil ik helemaal niet..

Anyways ze zei dat ze een laptop je zou kunnen regelen dan zou ze het afmaken, en zou ze het naar de gemeenschappelijke map van onze tutor groep sturen. En klaar is kees. Nou belt ze dezelfde avond nog om een uurtje of 10, mijn bedtijd, dat ze het niet had kunnen regelen en dat we het morgen alsnog moesten doen. Ik vond het in ieder geval al heel wat dat ze het me had vertelt, dat vond ik netjes zei ik dan zouden we morgen wel uitvogelen hoe we dat gingen doen.

Nou het werk was dus iig onafgemaakt.

Joh.. wij gaan naar de les.. zegt een klasgenoot, uit onze tutorgroep... "waar is julliie werk?" "jah hebben we niet" "hoezo niet?" "geen computer beschikbaar" En ik had helemaal geen zin in deze discussie, want voor dit soort tafrelen had ik de voorgaande bijeenkomst duidelijk gevraagd : wat doen we als mensen te laat zijn? neej dat zal toch niet het geval zijn... lever het gewoon voor 12uur woensdag in.. en ik vraag weer, maar wat als, door omstandigheden.. neee daar zitten we nog te vroeg in het jaar voor omdat soort dingen te bespreken. nou okeej.. dan niet. En dan komen ze nu aankakken met dit soort gezeik. Ik dacht bij mezelf.. meeeeeeeeens zeik niet, ik had jullie gewaarschuwd, en nu krijg ik dit weer op m;n dak... Goh en dan zeiden ze "der zijn hier toch zat computers" ja slimmerd.. dat had ik ook geconstateerd... op elke verdieping minstens 50.. "maar we wilden het toevallig thuis afmaken.. maar door omstandigheden is dit niet gelukt. wat we hebben zetten we dalijk der op, later op de dag zetten we het definitieve spul der op" nou.. okeej.. Later op de dag.. zitten zij en ik weer achter de computer en weer gaat het op zo een slakke gangetje.. af en toe kon ik het niet meer aan, en begon ik te snauwen.. vreselijk.. en ik dacht tegen mezelf houd je in, vind een andere energie uitlaat.. en ik begon spontaan op die tafel te trommelen.. het hielp.. god zij dank.. Die meid naast me had gelukkig niks door die zat er weer zo futloos bij.. potverdriedubbeltjes.. we hebben nog een uur geworstelt met dat klote ding en gooooooooh wat voelde ik me op gelucht toen hij af was... Hij zal wel neit perfect zijn.. en ook niet voldoende, maar alle punten die we moesten bespreken hebben we besproken.. dit was ons eerste vraagstuk.. dat mag stikken van de fouten... Maar jeeeeeeeeeeeeemig wat heb ik me gefrustreerd..op naar college.. net aan het begin daarvan begon ik misselijk te worden.. bah.. en dat gevoel van ik heb er geen zin meer in.. ik kap er mee, deze studie is niks neeee!.. maar gelukkig was dat niet zo erg.. op weg naar huis zat ik in de trein weer vrolijk te studeren! goh.. daar ben ik toch wel blij mee, hoor.. het studeren gaat ineens vanzelf.. voor geen goud zou ik ermee willen kappen!