'Future Leadership' cursus

In Januari kreeg ik de kans om op de 'Future Leadership' cursus te gaan. De cursus is bedoeld voor mensen die voor de gemeente werken (zoals ik) waarvan er potentie is dat ze het gaan maken als toekomstige leiders van de gemeente (nou- ik zie mezelf nog niet zo als Future Leader, moet ik toegeven). 'T was een landelijke cursus- dus er waren mensen van gemeentes over heel Engeland, het kostte elke gemeente een gigantische berg geld om mensen er op te laten gaan, dus er waren er maar 5 uitgekozen uit onze gemeente die op de cursus 'mochten', waronder ik dus. De cursus duurde een half jaar; de eerste module deed ik in Januari en ik heb net de derde module afgerond. Een heerlijke bijkomstigheid was dat de cursusen werden gehouden op oude landhuizen door midden en zuid engeland heen. De eerste cursus duurde 4 dagen en was bij London in de buurt. Helaas was dat in de vier dagen dat ik (tijdens het begin van mijn zwangerschap) bloedingen kreeg en waar ik me het meeste van herinner dat ik of in een onbekend ziekenhuis zat of huilend in de hal omdat het me weer te veel werd tijdens de les. Toch was de eerste cursus mijn favourite. Gisteren heb ik dus de gehele cursus afgerond, dit keer zaten we voor twee daagjes bij Northampton in de buurt.

En nu kijk ik terug op wat ik geleerd heb, maar nog meer op wat er allemaal gebeurt is in die tijd, en hoe goed alles nu eigenlijk gaat.

Tijdens mijn eerste curus- die helemaal ging over 'self development'- was ik erg ongelukkig op mijn werk- ik had het idee mijn team niet onder controle te hebben- ze zeikte alleen maar, wat ik ook zei en wilde niet mee denken, een funding application voor ERDF fondsen (voor 100,000 per jaar over 3 jaar) waaar ik heel hard aan gewerkt had was niet door gegaan- dus we konden niet extra staff krijgen, en ik voelde gewoon alsof ik helemaal gefaalt had. Het positieve was dat ik een kindje in mijn buik had- 6 weken oud, en ik had het pas de avond voor ik op de cursus ging ontdekt. Ik had een plan: 'ik hou het nog een half jaartje vol en dan mag ik met zwangerschaps verlof waarna ik een baan ga zoeken op een lager niveau.' - ik was niet verdrietig om dat besluit, ik had besloten: dit is wat ik wil, ik wil geen leader worden, ik wil onder iemand werken en doen wat me gevraagd word, in plaats van een team leiden en hun vertellen wat ze moeten doen! Op de maandag voor de cursus besloot ik trouwens dat ik niet meer terug maar mijn werk kon gaan- ik kon het gewoon niet aan- ik had rust nodig. Het idee dat ik zwanger was- waar ik die avond achter kwam, hielp me met het besluit het nog een half jaartje vol te houden. Dus ik ging terug naar mijn werk.

Mijn tweede cursus, in Leichester, ging over het begeleiden van een team, het implimenteren van project plannen en 'performance managament' en partnership working en eerlijk gezegd vond ik het saai en tijd verspillend. Weer twee dagen weg van huis, en het werken in groepjes irriteerde me: weer een stel mensen die het allemaal beter weten (er waren ook leuke mensen - maar sommige hadden zo'n arrogantie van: dit is hoe het moet en als je dat niet doet doe je het fout'.) Daarnaast schaamde ik me en voelde ik me ongemakkelijk: deze mensen waarmee ik nu weer te maken had hebben mij gezien in de ergste week van mijn leven- in de week waarin ik dacht mijn kindje te verliezen terwijl mijn man een paar honderd kilometer verderop thuis zit- struinend over het internet om uit te vinden of bloedingen tijdens het begin van de zwangerschap gewoon is niet wetend wat hij kan doen om te helpen, de week waar ik in het diepste punt qua werk zat,... en die mensen zien mij vast als een zwakkeling dacht ik, als 'dat nederlandse meisje dat maar niet kon stoppen met huilen' - de meeste wisten ook niet dat ik zwanger was en dat ik problemen had, dus die wisten alleen maar dat ik zo veel overstuur was.
Maar goed, tijdens de tweede cursus zagen zij mijn dikke buik, praatte ik luchtig over wat er nou allemaal mis ging tijdens de eerste week en kon ik laten zien dat ik normaal iemand ben met een grote glimlach op mijn gezicht. Het was confronterend, en de cursus was 'irritant'... maar ook hier heb ik geloof ik meer geleerd dan ik wil toegeven...

Mijn derde cursus was dus gisteren en eergisteren; het gingen over politiek beinvloeden (waar ik trouwens goed in blijk te zijn- ik geef de schuld aan mijn vader- die 18 jaar politicus is geweest en aan het feit dat ik de jongste ben thuis en dus niet 'hierarchy' macht kon gebruiken (de oudste kan dat met: ik ben de oudste, dus ik weet het beter) ik moest mijn charmes gebruiken; dus waar ik goed in ben is het zijn van 'de wolf in schaapskleren' ik doe onschuldig en vlei mensen om mijn eigen onderliggende goal te bereiken.
en het tweede deel van de cursus ging over het bereiken van de 'community'- iets wat ik in mijn dagelijkse werk moet doen, dus daar leerde ik niet veel van.

Maar goed wat heb ik nou in totaal geleerd op de 'Future Leadership Course', en terug kijkend op de moeilijkste week van mijn leven tot nu, hoe is mijn leven verandered:

- Ten eerste is mijn kleine er nog, en gaat daar alles goed mee
- Op de eerste cursus heb ik geleerd dat ik wel degelijk een leider ben en dat ik een eigen leiding gevende stijl heb waar ik op kan bouwen- het is niet de traditionele stijl, maar daarom niet een foute stijl. Ik heb daardoor meer zelf vertrouwen gekregen op mijn werk en ben nu minder onzeker wanneeer ik de leiding geef- waardoor ook het team dat ik leidt meer vertrouwen in mij heeft.
- Op de tweede cursus heb ik geleerd dat ik wel goed 'project plan' al doe ik het weer op een andere manier dan normaal (inclusiever- ik zorg dat het hele team mee doet met het zetten van 'goals en objectives' en ik doe dat op een manier dat leuker is dan saai rond een tafel te zitten) daar heb ik op gebouwd en nu hebben we een fantastisch plan voor het aankomend jaar waarin iedereen precies weet wat hun rol is, wat de directie is waarin we willen gaan en hoe we van A naar B komen. Mijn baas heeft mij hier al een aantal keer op gecomplimenteerd (ze heeft ook een andere manager voor een andere service die dit niet goed kan met haar team en waarvan het hele team voor mij wilt werken omdat de sfeer zo veel beter is in mijn team) en alles gaat nu in de juiste richting zonder problemen.
- Om een of andere reden heeft mijn team mij nu meer geaccepteerd (na bijna 2 jaar) en werken ze met mij in plaats van tegen mij- wat heerlijk is. Ik ben een tijdje bang geweest dat we weer terug in het oude patroon zullen vallen, maar om 1 of andere reden zijn ze de afgelopen maand/ twee maanden erg positief en meewerkend geweest- een collega van mij zei dat het geroddel over mij is op gehouden (wat je als baas natuurlijk altijd krijgt) en dat iedereen positief lijkt te zijn- ze zei: 'its as if you turned a corner'
Ik weet niet waarom, zal het aan mijn cursus hebben gelegen?
- Een maand na de eerste cursus probeerde ik het nog een keer met de ERDF application en dit keer ging het door- we hbben nu dus drie extra mensen voor ons werken tot eind 2008.
- Ik heb een application gedaan voor de 'Team awards' in onze gemeente en we zijn door de selectie heen: in September (wanneer ik al op maternity leave ben- maar ik ga er heen!) is de uitreiking- zullen we het winnen- beste team van onze gemeente?!?

Ik voel me positief en zeker van mijzelf in mijn baan. Ja het is zwaar en ik ben met dit weer snel oververmoeid, maar ik ben wel gelukkig op mijn werk, zal het door de cursus komen dat alles zo goed gaat, of is het gewoon omdat ik door die pijn grens heen moest?
En ik ben natuurlijk gelukkig thuis. Ik heb mijn manneke, een drukke baby in mijn buik en plannen om te verhuizen naar een groter huis in een rustigere buurt. Alles gaat zo goed.
Dus wat heb ik het meeste geleerd in het afgelopen half jaar?

Na regen komt zonneschijn.... en ja, misschien komt er dan weer regen, maar dan komt er weer zonneschijn... en dan weer even regen, maar dan weer zonnenschijn,

En dat moet ik me misschien maar voornemen als het weer eens 'regent': leg de zonnenbril vast klaar, want de zonnenschijn komt er aan.

Kus Imke