Gedachte-stoelgang (deel 2)

Toen Oprah tot mij persoonlijk sprak via de beeldbuis, had ik besloten haar wijze raad maar op te volgen: om elke dag iets wat je leuk vind aan jezelf op te schrijven. Zelf dacht ik toen vervolgens dat ik mezelf ook maar moest verplichten om van elke dag iets leuks te noemen wat ik heb gedaan of meegemaakt. Dit omdat ik soms nog wel eens niet kon slapen omdat de gedachte dat ik wéér een dag had weggegooid terwijl ik al op een kwart van mijn korte leven ben door mijn hoofd bleef spoken. Om dus te voorkomen dat ik de dagen in het vervolg nog als weggegooid kan beschouwen, schrijf ik ook van elke dag iets leuks op. Hier komen dus het leuke iets aan mezelf en het leuke van de dag van vandaag:

Wat ik leuk vind aan mezelf: mijn kontje. Als ik narcistisch aangelegd zou zijn, dan zou ik er zeker de hele dag aanzitten. Nu is het enige wat ik ermee doe echter, er óp zitten. Behandel ik mijn kont beneden zijn niveau?

Het leuke van vandaag: vandaag ben ik naar de Perry sport geweest om te vragen naar een artikel waarvan ik al vermoede dat het niet bestond. Altijd grappig als dat gebeurt. Ik stap op een verkoper af en vraag hem op de man af of hij ook sokken heeft die geschikt zijn om in de gymzaal mee rond te rennen zonder elk moment uit te kunnen glijden en op je bek verder voort te bewegen.

Het zit namelijk zo: sinds kort zit ik op grote trampoline springen. En dat vind ik persoonlijk echt niet te doen op lompe sportschoenen, dan heb je te weinig touch. En op blote voeten gaat prima, maar je houd er wel schaafwonden aan de bovenkant van je voet aan over bij bepaalde moves. En turnschoentjes, die wil ik niet. Ik ben geen nicht… Wat is er dus op tegen om gewone sokken aan te doen zul je zeggen. Op die grote trampoline zelf helemaal niks, maar we springen ook gewoon mini-tramp en over de kast en zo. En als je dan gladde sokken draagt leer je dus al snel hoe je voort moet bewegen op je gezicht. En ik ben te lui om steeds mijn sokken aan en uit te doen afhankelijk van wat ik wil doen. Mijn waterdichte oplossing was dus: stroeve sokken! Maar daar had de verkoper dus nog nooit van gehoord en zijn glimlach werd steeds groter. Ach het was te proberen. Maar nu heb ik nog steeds geen oplossing. Weet iemand hier misschien een oplossing?

Nadat ik uit de Perry kwam besloot ik even naar de gigantische boeken en tijdschriften venter om de hoek te lopen. Daar heb ik het “Schrijvers magazine” gekocht omdat ik schrijver ga worden. (Ik zeg ga en niet wil omdat je er natuurlijk wel zelf in moet geloven) Ik kwam echter de deur uit met drie keer zoveel tijdschriften als de bedoeling was: ik heb ook nog even de quest en het Psychologie magazine gehaald. Mijn honger naar kennis is niet te stillen en ik besef me nu pas dat dat geld kost… Nou ja, het is het waard. In Psychologie magazine staat immers een artikel over fourthy year old virgins en in de quest staat iets over astronaut versus robot. Erg interessant natuurlijk, aangezien ik ook astronaut ga worden. En heel misschien ook robot, maar dat weet ik nog niet zeker. Op het worden van een fourthy year old virgin maak ik helaas geen kans meer. Ach, je kan niet alles hebben.

De twee grote stazakken m&m’s die ik naar binnen heb gewerkt in drie dagen hebben trouwens hun tol geëist op mijn tanden. Mijn linker onderkiezen doen nu namelijk pijn en zijn erg gevoelig voor kou. Oeps, ik zou alleen positieve dingen zeggen in dit item :S Ehm goed dan: de rest van mijn gebit voelt zich heerlijk! En die m&m’s waren een goddelijk lekker godsgeschenk. Deze spijze was zeer zeker gezegend!

Zal ik het trouwens volhouden qua inspiratie om elke dag uit mijn nek te lullen? Vast wel, want zoals gezegd in deel 1: ik krijg steeds vaker binnenpretjes. Tot morgen