Gedachte-stoelgang TURBO! (deel 5)

Omdat ik het gister was vergeten, is er vandaag een dubbeldikke aflevering! Pak dus maar twee keer zoveel popcorn, twee keer zoveel cola en twee keer zoveel tissues voor dit twee keer zo ontroerende en twee keer zo politiek incorrecte verhaal. En ik waarschuw alvast: ik ben in een “het is moeilijk bescheiden te blijven wanneer je zo goed bent als ik” bui.

Wat ik leuk aan mezelf vind voor vandaag en gister: mijn “bad hair life” en het feit dat ik de enige persoon op de hele f*cking aardkloot ben die niét uit zijn bek stinkt. Jezus, is dat alleen bij mij op de opleiding zo omdat het allemaal autisten zijn of is dit de zoveelste trend in de maatschappij waaraan diezelfde maatschappij nog eens kapot gaat? Dat is toch niet normaal meer! Mensen, het heet kauwgom, en is niet duur. Mits je je mondhygiëne bijhoud natuurlijk, want anders heb je een overdosis nodig en kauw je voor je het weet een paar honderd “gulden” weg. En met overdosissen moet je tegenwoordig voorzichtig zijn, want daardoor verander je in een twijfelachtig gestorven getuige in de zaak tegen Holleeder. Of was dat nou andersom? En laat ik nu eens uitleggen waarom ik zo blij ben met mijn “bad hair life”. In mijn ogen staat mijn haar altijd fout, maar daardoor ben ik juist zo verdomde sexy! Want foute mannen… inderdaad, die zijn sexy.

Het leuke aan vandaag en gister: gister had ik een fantastische dagdroom, was hij maar echt. Toen ik namelijk de gymzaal uitkwam na te hebben geturnd, stonden er hangjongeren voor de deur, overigens allemaal van autochtone afkomst. (even voor de beeldvorming, ikzelf vind blanken namelijk enger, met hun Groningsaccent en piratenmuziek) Even verwachte ik dat er wel een opmerking als mietje of ballerina gemaakt zou worden, maar toen besefte ik me dat hoewel dat vroeger nog wel eens kon gebeuren, ik inmiddels twee koppen groter ben en bovendien zoals gezegd ook nog eens ongelofelijk sexy en er waren ook meiden bij. Alles goed en wel, ik fiets dus gewoon rustig weg.

Toen begon de dagdroom: wat als ze wel iets gezegd hadden? “Mietje”, roept één van de jongens uit de groep. Ik loop op hem af. “Dus jullie vinden turnen een mietjes sport? En laat me raden, jullie doen zeker aan voetbal? Laat ik je dit vertellen: van turnen word je mooi wel tien keer zo sterk en hard als van voetbal. IK heb nog nooit een zwalbe gemaakt, jullie liggen al voordat je geraakt word. IK blijf alleen liggen als ik een been of mijn nek gebroken heb, jullie willen al van het veld als iemand aan je shirtje heeft gehangen. Al met al is dit mietje dus wel twintig keer zoveel man als jullie, en aangezien jullie maar met elf man zijn, beat it, just beat it!(Slaakt een niet te typen Micheal Jackson kreet)” Ze fietsen weg, sommige knetteren weg op hun diarree scooter, en de jongen roept nog vanaf een afstand: “Ik onthoud hou je eruit ziet!” waarop ik reageer met “Dat zou ik maar doen ook, dan kun je nog op tijd wegrennen!”

Gek trouwens dat ik in mijn gedachte de meest vreemde dissen verzin maar dat dat in een echte situatie niet lukt. Weet je dat zeker martin, of durf je het dan gewoon niet te zeggen? Goede vraag, nu heb je me tuk. Want als ik toegeef dat ik dat niet durf, gaat Robyn beweren dat ik geen echte man ben en dat is slecht voor mijn reputatie. Zeg ik dat ik dat soort dingen dan niet verzin, dan haal ik mezelf omlaag en dat mag niet van mezelf in deze serie schrijfsels. Ik geef gewoon het politiek correcte antwoord: Ofschoon ik mijzelf terdege bewust ben van het maatschappelijk nut van mijn antwoord, concludeer ik, de context in beschouwing nemende, dat gezien de significantie van de implicaties en mogelijk complicaties op mijn persoonlijk welzijn en levensgeluk, ik vanwege een lopend zelfonderzoek geen inhoudelijk commentaar kan en wil geven.

Ow! Nu ben ik het leuke van vandaag helemaal vergeten! Nou ja vooruit dan… vandaag heb ik heerlijk gepoept.