**gedachten**

zwijgend zit ik voor me uit te turen,
mijn gedachten maken weer overuren.
huilend met een prop in mijn keel,
het word me allemaal eventjes te veel.
allerlei gedachtens die mijn hoofd binnendringen,
wist ik maar hoe ik ze kon bedwingen.
waarom doet het toch zo zeer,
waarom ben ik mezelf niet meer.
wat is er toch aan de hand,
het lijkt net of ik in een diep dal ben beland.
dit gevoel is bij mij naar binnen geslopen,
en ik blijf op verbetering hopen.
ik moet positiever denken.. weet ik best,
maar voor mijn gevoel heb ik alles verpest.
voorlopig zal het wel even zo blijven,
dus zal ik maar blijven zwijgen.