gedachtes
weet dat je altijd in mijn hart zal zitten. Hoeveel pijn je me ook deed.
Wanneer ik in mijn kamer kom, denk ik aan je. Aan de herinneringen die we daar maakten.
Wanneer ik de trein neem denk ik aan je en hoop ik stilletjes om je te zien staan in de verte. Ik mis je geur, je oprechte lach, je grapjes, je knuffels.
Je bent veranderd en dat doet me zoveel pijn.
Met de persoon die je bent geworden, wil ik niet samenleven.
Sorry liefje, maar dit is vaarwel. Te veel is te veel.
Ik mis je.
En het doet zoveel pijn om deze keuze te moeten maken. Maar wat moet dat moet.
Vreemd eigelijk dat wanneer alles goed gaat ik niet vaak de moeite neem om te schrijven. En wanneer ik een tegenslag krijg, ben ik weer van de partij om MD.
So thanks MD om mijn uitlaatklep te zijn.
lostinside, vrouw, 28 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende