gedichje
Er was ooit eens een rups
Een klein stil rupsje
Een rups,
Die niet voor zichzelf durfde op te komen
Die altijd heel stil was
Die nooit durfde te zeggen wat er om ging in dat rups-hoofdje
Die nooit durfde te zeggen wat ze dacht en wat ze wou.
Toen. Zo maar. Opeens. Zo. Uit het niets.
Ging die rups zich heel klote voelen.
En werd depressief.
En voelde zich zo beroerd.
En dat duurde een hele lange tijd.
Niemand wist ervan.
Iedereen dacht. Dat er met dat rupsje niks aan de hand was.
Maar ondertussen.
Ging het al slechter met die rups.
Tot op een gegeven moment.
Die rups kreeg hulp en groeide uit naar een vlindertje.
Tot een grote vlinder.
En die vlinder.
Altijd vrolijk,
Altijd gelukkig.
Nu gaat het zo goed met dat vlindertje.
Echt super.
Dolverliefd,
Veel vrienden.
Wat wil dat vlindertje nog meer?
-vlindertje-
Vlindertje, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende