Gedicht.
Mn lichaam die om honger smeekt,
dat is een machtig gevoel.
Ik heb een goeie vriend gevonden,
het stemmetje in me hoofd.
Het zegt; Jij mag niet eten meid..
Dat heb je mij belooft.
En als ik voor de spiegel sta,
dan heb ik veel verdriet.
Mijn lijf is nog steeds DIK.
DIT LICHAAM WIL IK NIET!
Ik barst in tranen uit, en zak in elkaar.
Ik ben te zwak,
te zwak om op te staan..
Er moet nog zoveel vet vanaf,
het moet sneller gaan.
Maar waar haal ik de kracht vandaan?
Het masker die je ziet lachen..
Mn emoties zijn beperkt.
Als je dun bent is het anders,
dan is de hell voorbij!
Serduszko, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende