[gedicht]
machteloos sta ik hier,
met mijn blik naar de sterren,
ik denk aan jou...
ik wil je stem horen,
die mij kalmeert,
die zegt dat ‘t goed is,
zegt dat hij me mist...
ik wil niet eens meer weten,
wat er met me aan de hand is,
ik weet het niet…
je lijkt zo vertrouwd,
maar tegelijkertijd zo vreemd...
het lijkt net of ik je al heel lang ken,
maar toch ook weer niet,
wat dat is…
dat vertrouwde gevoel,
ik weet t niet,
maar wat ik wel weet,
is dat jij snapt,
wat ik bedoel…
ana-girl, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende