Gedicht.
Dit gedicht heb ik ergens gevonden.
Vindt het erg mooi.
Ergens........achter in een donker woud,
heeft een rups een cocon om zich heengebouwd.
Het eeuwige kruipen maakte haar vreselijk moe,
ze sleepte zichzelf naar dit veilige plekje toe.
In haar cocon heeft ze kracht en warmte gekregen,
maar ze voelde zich ook eenzaam
en kon zich niet bewegen.
In de cocon bleef ze klein,
Diep in haar hart wilde ze graag een vlinder zijn.
Ze is bang voor de enorme verandering die ze zal ondergaan,
en voor wat haar straks te wachten zal staan.
Dapper als ze was, besloot ze zich
aan de natuur over te geven,
en te vechten voor een gelukkig leven.
Ze voerde in haar cocon een zware strijd,
ze raakte de controle over haar lichaam
en haar leven kwijt.
Op een dag scheen er een zonnestraaltje
door haar cocon,
dit was het moment waarop voor haar
een nieuw leven begon.
Ze ontpopte zich in de warmte
van de zonnestralen,
ze voelde dat dit de bron was,
waar zij echte liefde kon halen.
Haar kleurrijke vleugels spreidde
ze uit in het licht,
ze genoot van haar vormen,
een prachtig gezicht.
Ze vloog over zeeën, langs bergen, door dalen,
ze rustte op bloemen en durfde nectar te halen.
Ook hield ze van de sterren
en vloog graag bij nacht,
De aangename stilte heeft haar
tot eindeloos dromen gebracht.
De wereld lag open,
ze voelde zich vrij,
diep in jouw hart zit deze vlinder, ....
die vlinder dat ben jij.
Dreamworld, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende