Gedicht: Verloren
Telkens weer
Kras na kras
zo verloren
in het diepst van mijn hart
tranen vloeien maar kunnen
de
wonden niet helen..
het is als een bloem
die het blaadje
na blaadje verliest
so verlies ik telken weer de moed
personen met goede
bedoelingen
een troost, een haat
hoe goed ze het ook bedoelen
ik sak langzaam weg
dieper en dieper
telkens weer
kras na kras
so verloren
in het siepst van mijn hart
Made by *Just_L*
*Just_L*, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende