* gedichtje, Magneet.
Aanleiding- verkrachting.
Als een magneet,
Je bent koudbloedig maar vind je zelf heet.
Alles gaat je voorspoedig, Ik weet niet eens hoe je heet.
Als een magneet trek jij mij aan..
Niet weten hoe je heet en je laat me niet gaan.
Ik wil mij om keren, Geen mij de kans mij van je af te weren.
Je verstoord mijn balans.
Mag ik een voorsprong misschien, om weg te rennen?
Ook al kan jij mij dan zien en laat ik mij kennen.
Het zou toch heel fijn zijn om te kunnen vluchten.
Mij als een magneet af te weren tegen de pijn, En mijn wonden te ontluchten.
kimior, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende