Gedichtjes.
Als de laatste voetstappen stilletjes wegsterven
En eindeloze gedachten mijn rust bederven,
Als alles plotseling stil wordt op straat
En de nacht zo tergend langzaam gaat,
Als er geen geluiden meer te horen zijn
En ik het liefst in een pijnloze slaap verdwijn,
Als de ochtend steeds weer dichterbij komt
En het duister mijn geschreeuw verstomt,
Als heel de wereld langzaamaan zal ontwaken
En ik de verloren strijd besluit te staken,
Als de nacht haar werk heeft gedaan
Waar haal ik dan nog mijn rust vandaan?
Dag mijn liefste meisje
Het is tijd om weg te gaan
Mijn leven verziekt
Alleen maar door jouw bestaan
Dag mijn liefste meisje
Het kan zo niet langer meer
Geen ruimte
Je doet me alleen nog maar zeer
Dag mijn liefste meisje
Ik wil je haten
Maar elke keer
Denk ik wanneer
Zul je mij verlaten.....
Hallo ik,
Heb je het dan niet door?
Er is geen ik,
geen eigen wil.
Alleen wat mij wil.
Ik is mij.
En ik is niet meer.
Wees niet verdrietig
na elke teleurstelling
wacht weer een nieuwe!
Worthless
Sometimes I just can't find the words
to let you feel what's the hurt inside,
causing too much trouble
I can 't always fight.
And sometimes it all leads
to this one, crucial question:
"why can't I feel it to the bones
I'm worth it to be loved and to be alive?"
So I try to fill the emptiness
I can see reflecting
in the mirror
in the image of my eyes.
For the darkness in my stomach
I can never hide.
There'll never be enough food in the world
to replace the love
from which I was once
upon some times deprived.
Dreamworld, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende