Geen feest

Ze staat nog niet in de deur opening als ik haar straat in rijd dus ik toeter even ten teken dat ik sta te wachten. Mijn liftster stapt in en begint gelijk te vertellen dat ze door de wekker heen geslapen was. Om kwart voor acht kwam ze pas uit bed en ze had zodoende maar twintig minuten om zich klaar te maken voor de komende werkdag. Ik moet er niet aan denken om in zo’n korte tijd wakker te moeten worden. Haasten is iets wat ik niet doe zo vroeg in de ochtend, ik sta niet voor niks om half zeven op…..

Qua werk gebeurt er vandaag niks spannends, er is alleen een akkefietje op het sociale front. De directie geeft namelijk begin januari een feest voor het hele concern en ik heb, samen met nog een paar anderen, aangegeven niet te zullen komen. Nu heb ik vandaag een e-mail binnen gehad van de financiële directeur waarin hij aangeeft dat de directie wil dat iedereen komt. Verder vraagt hij of ik zo spoedig mogelijk aan wil geven of ik kom en als ik niet kom waarom dan niet. Ik vind het een schandalig e-mailtje, ik voel me namelijk onder druk gezet om toch te komen. Nu heb ik op die datum een verjaardagsfeestje van mijn oudste zus maar dat doet er eigenlijk niet toe. Dat bedrijfsfeest vind namelijk in mijn vrije tijd plaats en ik moet toch zeker zelf weten hoe ik mijn vrije tijd invul. Ik zal van het weekend eens met mijn zussen praten over wat nu een goede response is….

Om drie uur staat mijn liftster aan mijn bureau om naar huis te gaan. Ze heeft vandaag dus net zo veel haast om naar huis te gaan als ik. Nog geen minuut later stappen we in de auto en rijden weg. We praten over het e-mailtje dat ik heb gehad, haar kamergenoot is namelijk één van de andere mensen die ook een e-mail hebben gehad van de financiële directeur. De eindconclusie is dat de betreffende directeur een man is die goed met cijfers om kan gaan maar minder met mensen….

Net thuis gekomen krijg ik een SMS van mijn oudste zus met de vraag wat ik wil eten, tortilla’s of frites. Ik kies frites, het is namelijk best wel een tijdje geleden dat ik frites op heb. Na het omkleden en het uitlaten van de hond, vertrek ik naar mijn zus…

Mijn zus hoort mijn verhaal aan maar geeft niet echt een advies. Ze is het wel met me eens dat ik zelf mijn vrije tijd in moet kunnen delen. Als avondeten kies ik een frietje met, een frikadel en een kroket. Kolere, wat is vette hap toch lekker….

Ik ben net van plan om dit stukje te schrijven als mijn neefje belt. Hij wil langs komen, het schijnt dat hij al langs is geweest toen ik nog bij mijn zus zat. Natuurlijk kan hij langs komen, ik zet alleen geen film op want ‘Charmed’ komt op televisie. Gelukkig weet ik dat hij dat niet erg zal vinden. Verder kijken we nog naar een quiz waarna ik hem om kwart over tien naar huis stuur….

3 oktober 2003