Geen respect meer voor ouderen [hersenspinsel]

Ik moest voor het krantje van mijn studie-vereniging een column schrijven met als thema "normaal". Dit is wat ik nu heb bedacht. Gister had ik het verhaal in iets andere vorm gepost en daaruit kwam ik als een klootzak naar voren, dus dat heb ik aangepast. Ik wil graag weten wat jullie ervan vinden zodat ik misschien nog iets kan veranderen. Pas op: dit verhaal is behoorlijk soft voor mijn doen. 1 van de eerste grappen kunnen trouwens waarschijnlijk niet veel mensen hier begrijpen omdat het vakjargon is maar dan moet je maar van mij aannemen dat hij goed is.

Geen respect meer voor ouderen

Ik stap in een overvolle bus. Zo één die je doet denken aan zwart-wit beelden van deportaties. Maar deportaties gaan toch met de trein? Normaal gesproken wel, maar de NS heeft bussen in moeten zetten. Er zijn geen lege zitplekken meer over. Behalve ikzelf, zijn onder de mensen die moeten staan ook een oude vrouw en een dronkelap met een dusdanig grote Broglie-golflengte dat ik zou zweren dat hij net van de Francken barbecue komt.

De oude vrouw heeft duidelijk moeite met staan en kijkt vol verwachting naar een zittende puber. De jongen kijkt haar schamper aan en ik weet zeker dat hij denkt: “u staat nu al tachtig jaar, dus die tien minuutjes in de bus kunnen er ook nog wel bij”. Misschien kon ze die gedachte lezen, of misschien was het gewoon omdat hij niet opstond, maar de oude vrouw keek hem behoorlijk haatdragend aan. In mijn hoofd zag ik al een discussie tussen hun oplopen. De oude vrouw in mijn hoofd begon met: “Rotschoffie, als mijn generatie niet zo hard gewerkt zou hebben om dit land op te bouwen had jij nu niet in een bus kunnen zitten”. Hierop reageerde de denkbeeldige puber met: “Yeah right. Alsof u het land speciaal voor mij op hebt zitten bouwen. Daar had u zelf ook baat bij.” Maar mijn fantasie trekt weer eens te snel conclusies. Een meisje op ongeveer een meter afstand van de vrouw staat op en bied de oude vrouw haar plaatsje aan. Dankbaar gaat de oude vrouw zitten, de jongen krijgt nog een laatste vuile blik toegeworpen. Dan begint de oude vrouw te praten met het meisje, over hoe fijn het is dat er soms nog wel jeugd is die opstaat voor een oude vrouw. En iets over dat het meisje de uitzondering is die de welbekende regel bevestigd: “Tegenwoordig heeft de jeugd geen respect meer voor de ouderen.” Het meisje knikt instemmend. “Verrader!”, denkt de ingebeelde jongen in mijn hoofd. “Sommige jeugdigen kijken je aan alsof ze je niks verschuldigd zijn, dat is toch niet normaal?” zegt de oude vrouw.

De dronkelap golft weer vrolijk door de bus terwijl op de radio een nummer van “Mooi Wark” start. Dat is toch niet normaal? Herhaalt de oude vrouw. Inderdaad, dat is niet Normaal…