geforceerd

als ik me slecht voel is het alleen maar eens nodig om even
de depressieve stukken uit mijn dagboek te lezen en ik weet metteen weer waar ik gebleven was
als iets dat wel vervaagt maar nooit verdwijnt herinner ik mij de gedachten,
de tekst alsof ik terug ben in de tijd dat ik die schreef
de gedachten en gevoelens blijven hetzelfde
de verwoording is alleen anders
personen verlaten mij
in werkelijkheid wijken ze niet van mijn zijde
maar in de diepte van mezelf wordt het duidelijker en duidelijker
zoals mist die verdwijnt en iets afschuwelijk dat verschijnt
dat ze nooit in mijn diepste kunnen komen en
dat ze daar nooit geweest zijn
niemand weerhoud mij er eiglijk van
niemand
alleen het feit dat het niet mag
de littekens zijn verboden
vanaf je de pijn kan zien wordt er inneens ingegrepen
aan innerlijk verdriet en echte pijn wordt er niets gedaan
dat wordt zelfs niet gezien
als een pijn die niemand ziet maar de pijnstiller die verboden is
een traan rolt over mijn wang
een traan die zolang vastzat
nooit heb ik de hoop mogen opbrengen om die eruit te laten
altijd moest ik me sterk houden
een glimlach moest altijd op mijn gezicht verschijnen
maar niemand zag de pijn die mij kwelde
hoelang kan dit nog doorgaan????
hoelang hoe ik dit nog vol ????
vanbinnen ben ik geforceerd
gezond betekent niet altijd gezond
er zijn altijd dingen die de sterkste wetenschap niet kan zien
ze zien dan wel de littekens als ik opgeef
maar mijn gedachten en gevoelens zullen ze lekker nooit teweten komen

en zolang die veiligheid er is
ben ik veilig

als ik volhoud

als




nefil
lost in the dark

18 apr 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van nefil
nefil, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende