Gek

Ze zat al een tijdje op hem te wachten toen de deur open ging.
Ze schoot overeind, was hij er nu al? Wat fijn!
Hij struikelde over de drempel toen hij binnen kwam.
Ze zag het meteen, hij was weer eens dronken.
Nu was het afwachten, al was het maar een tel.
Had hij een goede dronk of een slechte?
Hij sloot de deur en kwam naar haar toe.
Een walm van bier en sigaretten kwam haar neus binnen.
,,Je stinkt!" giechelde ze.
Zijn gezicht veranderde meteen van neutraal naar onweer.
Hij plofte naast haar op de bank neer.
,,Dan krijg je geen kus.." lalde hij met een schorre stem.
Lachend draaide ze zich naar hem om, om toch een kus op zijn mond te plakken, maar hij draaide zijn hoofd weg.
Meteen voelde ze zich kwaad worden. Hij had dus weer een kwade dronk.
,,Waarom doe je dit toch altijd?" vroeg ze.
,,Omdat ik van jou naar huis moet, omdat ik hier bij jou moet zijn!" riep hij boos.
Ze begreep niet helemaal wat ze hoorde, hoe kon hij dit nu zeggen en waar kwam dit vandaan?
,,Hoe bedoel je dat je bij mij moet zijn?" vroeg ze zo kalm mogelijk.
,,Altijd MOET ik bij jou zijn en dat wil ik helemaal niet. Ik wil gaan en staan waar ik wil! En dan nog iets, ik WIL helemaal geen kinderen! Die wil jij en ik heb maar gezegd dat ik die wilde omdat ik je anders kwijt zou raken maar je zou me zo dumpen als ik geen kinderen kon krijgen!"
Helemaal verbaasd wist ze niet wat ze hierop moest antwoorden. Ze kreeg tranen in haar ogen.
Hij stormde ondertussen de trap op en ging in bed liggen.
Ze besloot achter hem aan te gaan om erover te praten.
Daar lag hij, als een klein kind in bed, met de deken over zijn hoofd.
Voorzichtig trok ze de deken een stukje opzij.
,,Kunnen we hier even over praten?"
Met een ruk trok hij het dekbed weer over zijn hoofd.
Weer trok ze het naar beneden.
,,Ik voel me nogal rot nu, kunnen we hier even over hebben?"
Hij ging rechtop zitten en keek haar aan met een blik die ze nog nooit gezien had.
,,Laat me me rust!" gilde hij. ,,Ik wil slapen!"
Tijdens deze woorden vloog het speeksel in het rond, recht in haar gezicht.
,,Jeetje, je hoeft niet in mn gezicht te spugen hoor.." was haar eerste reactie.
Hij keek haar een fractie van een seconde weer aan en als een klein kind spuugde hij haar nogmaals in het gezicht.
Woede nam bezit van haar en ze spuugde hem vol in zijn gezicht terug.
,,Hoe DURF je me in mn gezicht te spugen!'' was haar antwoord.
,,Dit flik je me NOOIT meer hoor je, NOOIT meer!!"
Boos stampte ze de trap af, de deur door, naar het parkeerterrein.
Om drie uur 's nachts reed ze in volle vaart naar huis.
Weg van de persoon van wie ze hield, die haar diep had beledigd en vernederd.

De volgende dag ging de telefoon.
-Goedemorgen schatje-
Ze besloot te bellen en te kijken wat hij zou zeggen, ze had op zn minst een excuus verdiend.
Het enige wat ze kreeg was ontkenning en het verwijt dat ze gek was.