Geleende tijd

Is er een antwoord op mijn vragen?
Vragen die ik steeds weer in mezelf hoor.

Hoe lang kan dit nog zo blijven?
Hoe lang gaat dit nog zo door?

Durf niet te denken aan later.
Later kan misschien morgen al zijn.

Al leef ik in geleende tijd.
En kan ik het voor mij zelf niet verantwoorden.
Simpelweg omdat ik het niet wil zien.

Al kan ik er het verdriet in onderscheiden.
In zekere zin maakt het me ook weer blij.

En wordt ik heen en weer geslingerd.
Tussen liefde en verdriet.
Uiteindelijk draait het toch om mezelf.