Gelukkig voelen
Gelukkig voelen. Het overvalt je soms. Juist op die momenten dat je het niet verwacht, niet aan ziet komen.
Een treinreis waar je in het zonnetje muziek luistert. In het park op een bankje mensen kijken. Gekoesterd in een stoel met je grootste lelijkste en warmste trui aan.
Ineens besef ik me hoeveel ik van sommige mensen houd. Hoeveel mensen voor mij betekenen. En elke keer neem ik me weer voor dit dan ook in het vervolg te laten merken, meer genegenheid te tonen. Meer mijn liefde te uiten.
Maar dan vervliegt het moment weer, en weet ik ineens niet meer hoe dat ook alweer precies moest. Ben ik de implus kwijt.
Lonk, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende