Damn, hier had ik niet op gerekend... Ik drukte perongelijk op een verkeerde toets op mijn telefoon (BB) waardoor hij een onbekend nummer ging bellen. Het nummer van mijn laatste vriend. Ik schrok me rot en drukte snel weg, maar herinneringen kwamen op. Ik dacht dat ik het station van hem missen al voorbij was. Maar niet dus.
Altijd als ik zei dat ik me dik voelde en wou afvallen sleurde hij me zowat mee naar de eerste beste pizzaria en moest ik van hem minimaal de helft opeten. Chaggerijnig dat ik dan altijd was!
We konden URENLANG naar een nutteloos tv programma kijken en mensen afkraken.
Elke ochtend kreeg ik hetzelfde berichtje voor z'n werk van hem binnen: morgen sunshine, ik ga werken, lekker geslapen? Kuss
En als ik chaggerijnig op hem was drukte ik hem elke keer weg als hij me belde, negeerde zijn berichtjes en liep weg als hij kwam. En hij wist het elke keer weer goed te maken!
'S avonds op whats app konden we urenlang whappen en bleven we maar zeggen van: ik moet echt slapen, maar dat kwam er niet van
Maar nu... Nu mis ik hem... Stomme realiteit, stomme ouders, stom leeftijdsverschil! Waarom moet het zo gaan en gaat het niet zoals we wilden? Misschien dat hij me allang vergeten is, of zou ik een plekje in zijn hart hebben gekregen? Misschien...