Gevlochten.

Ik vlocht mijzelf
als strengen haar
in jouw lichaam
niet meer wetende
hoe los laten
ooit gevoeld had.
Was ik bedwelmd
en starend in
een verdwaasde waan
dan weer vergetende
wat ik bezat.


Vlecht jouw lijf
in het mijne
en vind mij
waar ik jou
kwijtraakte in tijd
verdwalend te zijn.
Niet meer stijf,
vloeiend zijne jouw
handen, mijn zij
ik wil hou
den, geen spijt
mijn ziel ragfijn.