Mijn partner maakte gisteren een inattente opmerking.
Het ging over mijn lichaam, maar het was niet zo bedoeld zoals het aankwam. Keihard namelijk. Vervelend, denigrerend.
We praatten erover. We praatten het uit.
Ik voel me sowieso een beetje uitgeblust, ik voel geen energie voor mega actieve dominante handelingen.
Vroeger, toen het ook zo was dat ontzettend veel van mijn (assertieve) energie op ging aan constant mijn grenzen beschermen tegen mijn familie, tegen pestkoppen etc.
Toen dacht ik dat ik wilde dat een partner mij tegen het bed aanduwde enzovoorts, maar dat was in mijn hoofd. Dat was vast deels doordat mijn moeder me constant, mijn hele leven, zei dat ik klappen nodig had wanneer ik me misdroeg (volgens haar),
maar ook wanneer ik mezelf "liet gaan" en niet voor mezelf vocht blablabla.
Maar elke keer dat ik een fling heb gehad met iemand die dat standaard wil doen, raak ik daar heel snel verveeld van.
Dus ik weet tegenwoordig dat ik het niet nodig heb dat iemand me hard neukt of whatever als ik me down voel.
Of dat ik gedeepthroat wordt of wat dan ook.
Wel kan ik het leuk vinden, als iemand die niet helemaal wild en gek en over de top geil wordt van blow jobs, om diegene wel te pijpen omdat IK dat wil. Dat diegene het lekker vindt *omdat* ik hem oraal wil bevredigen. En dat had mijn ex, en dat heeft mijn partner
Maar ja.
Ik word geil en heb zin in iemand wanneer ik me dus in controle voel, wanneer ik me neutraal tot machtig voel.
En ik had al zo weinig energie.
En dan die inattente opmerking.
Ik heb hem gezegd dat ik even een paar dagen zonder sex met elkaar wil proberen.
Want geen energie dus in megadominante dingen.
Maar als ik neutrale dingen doe (berijden) of dingen die in de stereotype visie als submissief worden gezien (pijpen) en dan denk aan die inattente opmerking... Dat die in mijn hoofd ronddwaalt en ronddwaalt. Ik wil geen sex waarbij ik mij zo voel.
Dus ik ga kijken of ik door zelf te masturberen enzo met mijn eigen fantasieen en mantra's en video's waar ik blij van word, mezelf weer kan herbalanceren.
Me weer een goed gevoel kan geven.
Want ja hij bedoelde die opmerking niet zoals ik hem ontving, zoals hij zelf toegaf dat het klonk.
Het ligt bij mijzelf nu, mijn zelfbeeld om dat weer te fixen.