gevoelens

echt al mijn gevoel gaat door elkaar...
weet soms niet eens of ik mezelf kan geloven, mijn hoofd heeft zoveel te verwerken dat ik het allemaal niet meer aankan, heb weer aan zelfmoord gedacht, weer en alleen gedacht...
er komt een dag dat ik het echt doe, ben nu nog niet ver genoeg om dat door te laten gaan, maar de gedachten gaan door me heen.

loop net langs het water, en liep een beetje te denken...
ik wilde 1 zijn met de golven, me mee laten drijven en mijn problemen ver achter laten, vrij zijn!!
alleen al snel kwamen weer mijn gedachten op...
aan mijn ene zijde is water, aan mij andere zijde een weg..
rechts...ik spring ik het water, laat me meevoeren met het water word 1 en verdrink...
links...een auto, nu op de weg springen en er in 1 keer vanaf wezen..

en toen ging ik denken...wat ik allemaal achter liet, wat ik allemaal voorbij liet gaan, en toen durfde ik niet meer...

het is niet dar ik geen leuke dingen meemaak in mn leven, maar het probleem is dat de moeilijkheden mijn geluk overtreffen zodat ik meer in de ellende zit dan dat ik gelukkig ben, ben wel onwijs blij met mn vrienden, dat zijn de enige mensen die me echt gelukkig maken, al ben ik bij hun, kan ik voor even alles vergeten en gewoon mezelf wezen, dat is ook alleen maar bij een bepaald aantal mensen dat ik me gelukkig voel en even alles kan vergeten..
jammer dat zulke momenten alleen zo snel voorbij zijn en dat als je ee leuke dag heb gehad dat door een klein dingetje al weer verpest worden.

maar ja, weet niet mee wat ik nu verder ga doen, afwachten hoe alles verder loop..

word een beetke gek van allenn rond school...
waarom doen die mensen zo, kunnen ze tegenover mij niet duidelijk zijn, eerst zeggen dat het verplicht is een niveau lager te gaan en dan zegggen dat het slechts een advies is..beter dat pap een beetje info gaat vragen
ord er wel helemaal gek van, heb het gevoel dat anderen me niet begrijpen, dat ze niet begrijpen dat ik er zo mee zit, andere denken dat ik me gewoon niet moet aanstellen, dat het helemaal nergens voor nodig is om me zo druk te maken, maar het is het gevoel, ik weet dat ik het kan, maar door al mijn problemen kon ik het gewoon niet, jammer dat die leraren dat niet inzien en gewoon denken dat ik dom ben en er gewoon een F*CK aan gedaan heb, terwijl ik alles, maar dan ook echt alles heb geprobeerd om bij te komen.

maar ag, alles zal wel weer aan mij liggen, en ze zullen wel gelijk hebben, ik ben dom en ik stel me aan...

mris