Gevoelloosheid
Kon ik je maar aan mij
binden zoals stralen van
de zon mij aan het licht
bonden. Was je maar in
mijn liefde waarin niets
meer is dan overvloedige
warmte en ...
Ik zocht de woorden om dit af te maken maar liep tegen een muur van ontsteltenis. Altijd wist ik wel woorden te vinden om te kunnen omschrijven wat jij graag zou willen voelen bij deze woorden, nochtans wat ik er bij zou willen voelen voor jou. Maar het is weg. Een nihilerende implosie van gedachten die zich weer wisten op te kroppen in mijn strottenhoofd. Het liet me letters spugen tot ik zwart werd voor ogen en niets anders meer zag dan witte letters op een witte bladzijde. Leegte. Automutilerende zak dat ik ooit was, tot ik ervaarde hoe de verslaving me mee nam tot het diepste van het diepste. Nooit eerder zonk ik zo diep in mijn eigen woorden van gevoelloosheid.
Soulmate, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende