gezegd en klaar

Ja!!! jezus, het is wat he.....
Wat moet ik nou in godsnaam?

het stomme van alles is, iedereen begint meteen over hypotheken en gemeenschap van goederen....

Het enige wat ik denk is, holy k**zooi, wat gebeurd me nou, mn vrouw is op me uitgekeken....

ik was om 17.00 uur thuis, en 17.45 was ik dus gewoon al overstuur terug in mn auto.

Ik heb geen idee, ik ben echt naar de klote.
ik wil niks, maar ik wil echt veel nu. Ik wil mezelf helemaal van de kaart zuipen, maar toch ook niet.

ik snap t niet, alles waar ik dr voor waarschuwde en zij zei dat t wel goed was zo dat zijn nu de redenen dat ze niet meer wil.
Wat had ik moeten doen?
ik heb echt mn best gedaan, maar zij niet in mijn ogen, en in plaats van dat ze dr mond opentrekt gaat ze scheiden.

ik draai echt door, ik heb geen idee wat ik hier nou mee aan moet, en zoals jullie dus al zelf bedacht hebben, had ik t gewoon zien aankomen maar wilde t niet zien..

ik moest wel, ik kon zo ook niet doorgaan, ik wilde dr gewoon kussen en t gevoel hebben dat ze t leuk vond, gewoon dr vastpakken en t gevoel hebben dat ze mij ook graag vasthield. STERKER NOG, ik wilde met dr naar bed en daar dan "niet meteen slapen" maar al die dingen waren ver te zoeken.

ze belde me vanmiddag op me werk om te vertellen dat zij al thuis was maar aan dr toon kon ik horen dat ze t teveel gevraagd vond om tegen me te praten. Dus toen ik thuiskwam hield ik t niet meer en vroeg t maar weer, maar t ging zo snel en ik was hulpeloos, ik kon alleen maar toekijken en incasseren..

voor ik t wist was t gezegd en klaar.......

niemand heeft me in mijn hele leven me zo'n pijn gedaan als zij vanavond en 2 weken geleden.
degene waarvoor je bij wijze van spreken je vingers voor amputeerd zegt dat ze t wel gehad heeft met alles.
geloof mij, das de hardste zin die iemand me ooit gezegd heeft.
Helemaal als er achteraan gezegd wordt dat ik niks fout doe, want als je iets fout doet dan heb je mazzel, dat kan je rechtzetten.

toen ik thuiskwam was ze er ook, kleren voor morgen meenemen naar dr ouders.
Nog even gepraat, ze was ook verdrietig, is niet zeker of ze de goede zet gedaan heeft.
We gaan niet morgen meteen t huis te koop zetten, eerst effe dit op ons in laten werken
Even het weekend overleven eerst, ik heb geen flauw idee hoe ik dat ga doen.