Good night

Nog even voor het slapen gaan je laatste gevoelens en gedachten neerzetten, dat is waar een dagboek voor is toch!?

Ik heb dit nog nooit mee gemaakt, een normale nachtrust hebben, redelijk rustig wakker worden, en het eerste gevoel wat ik had was dat ik moest huilen (wat gelukkig niet doorzette). Het is te vervelend voor woorden...
Nadat ik eenmaal beneden op de bank neer was geploft kon ik even rustig serie kijken en daarna met muziek in mijn oren en vinger hakend (geleerd op de basisschool, het is iets waar ik altijd naar terug blijf grijpen, je kan er helemaal niks mee, maar ik vind het heerlijk) relaxen. Dan komt ons zondagochtend ritueel: naar de sportschool en daar trainen met een personaltrainer. Meestal vind ik het heerlijk om mijn lichaam en mijn conditie uit te dagen, maar vandaag kon het me allemaal gestolen worden. Het enige wat ik wou was naar huis en weer stil op de bank zitten.

Gelukkig had ik mezelf overgehaald om 's middags naar een vriendin te gaan om daar aan onze verslagen te werken. Daar zaten we dan als 2 zombies te zeuren over onze zooi. En toch voelde het voor ons beide goed en hadden we het allebij hard nodig. Iemand die hetzelfde door maakt en je begrijpt. Na een paar uur hadden we wat werk gedaan, gegeten en een film geken toen we besloten dat het klaar was en we mochten kletsen. Nou, ik kon niet meer en wou weer alleen maar naar huis.

Het word vermoeiend en frustrerend dat ik me niet kan voelen zoals ik wil en dingen die normaal gesproken zo vanzelfsprekend gaan, nu zo'n uitdaging vormen.

Pff ik hoop dat dit snel over gaat!

Slaap lekker