Hee... jij daar,
ja jij,
die ook in mijn huis woont
ja jij,
de vader van mijn zoon
en
jij als een echte vader voor mijn dochter,
bijna 6 jaar
zijn wij samen
ja, samen
niet meer dan alleen samen
gewoon samen...-
weet wel:
samen WONEN onder 1 dak
waarin we samen ,
de tijd van delen verdoen
juist ja ,
de tijd waarin wij
aldaar
niet samen zijn
jij thuis- ik weg
jij hield niet zo van weg gaan-
ik s´te meer
uren, nachten bleef ik weg
soms dagen
eigenlijk,
jij houdt, wél van sámen weg gaan
maar
ik alléén, was sneller van gaan
nooit vroeg jij:
WAAROM
maar, in stilte,hoopte je,
dat ook dit weer over zal gaan.....
angstvallig bereidde je je vóór
op wát komen gaat....
maar jij wist;
ook dat gaat weer voorbij....
plots,
kwam er een eind
aan MIJN eigen tijd van doen
het besef,
van samen zijn ,werd mij
IN gevoel verwoordt
wat aan mij deed vertalen:
dat er geen angst is
maar
een eigene creerende verborgenheid
van bescherming
dat mij ervan weerhield
om dé liefde,
niet te hoeven voelen
en
niet te hoeven delen,
mét de tijd van samen zijn
het besef
dat
ook jij van het leven,
aan mij kunt ontglippen,
wordt ontoelaatbaar gesteld
daar er in mij..
een explosie van liefde
naar jouw ontspringt
wat samen mét ons verbindt
ja jij
mijn vriend.....volwaardig beschouwd ,
als mijn ALLLES
liefde
dé kracht
dat jou weer beter maakt,
is
mét ons daar
kom spoedig thuis
thuis
waar óns samen
1 is