happy ever after.

Om ons heen, gebeuren de gekste dingen. Een vriendin van mij mag niet zonder haar
vriend stappen. Het andere stel praat niet met elkaar. En een vriend van hem wordt totaal
genegeerd door zijn ( sinds een week geleden ) ex vriendin waarmee hij drie jaar was.
Een stel die ik samen heb zien komen nog niet zolang geleden in oktober in Praag.
Is nu al aan zijn einde, omdat die ander te lief is waardoor die ander weer denkt dat ze
niet hetzelfde voor elkaar voelen. Het gebeurt nu om mij heen, maar nog niet zo lang geleden..
Zat ik er zelf middenin. Ik heb hier al duizend maal over geschreven. Prive, en openbaar.
En zelfs in mijn oude dagboek vind je de verhalen over terug. Deze gekke dingen, doen pijn.
Heel veel pijn. Als je aan iemand je hart als het ware gratis aan iemand weggeeft, omdat
je op dat moment liefde ziet. Krijg je gratis een volle dosis gratis tranen, vreetbuien,
duizenden jank nummer op je hardeschijf, duizend keer zijn naam doorgekrast in je agenda,
je boeken, schriften, overal. Ik weet wat het is.

Nu zie ik hoe het is om het te zien, van een afstand. Een relatie, dat eigenlijk niet past.
Een relatie, waarvan de personen maar al te graag een happy ever after willen maar dat
het puzzeltje gewoon niet past.
Je kwelt jezelf met het denken dat diegene de ware is voor jou, en je ook leuke tijden heb
gehad. Maar de slechte tijden overheersen.
Iemand moet je wakkerschudden, en niet zeggen, maar dwingen ermee te stoppen.
Er is meer nodig dan alleen liefde, en leuke tijden voor een happy ever after.

Hij -'Waar denk je aan?'

Ik - 'Aan het gesprek met je nicht, over haar en haar vriend.'

Hij -'Oh, oke.'


Half uur stilte.

Hij -'Er zijn maar weinig mensen zoals ons he? Die echt over alles praten. Die niet
alleen verliefd zijn, maar ook elkaars beste vrienden.'

Ik -'Ja, ik denk het. De leeftijd.'

5 minuten stilte.

Hij -'Ik hou van je.'