hbo
Afgelopen September ben ik een hbo studie gestart. Mijn eerste. "Zonde!", zegt men. "Na je vwo moet je naar de universiteit gaan!". Onzin, denk ik dan. Hbo heet niet voor niks 'hoger beroeps onderwijs'. Ik werk toe naar een beroep. Ik wil geen bom van kennis zijn. Ik wil iets kunnen. Wat heb je aan kennis als je het niet kan toepassen? En dat doe ik nu dus. Leren kennis toe te passen.
Eigenlijk zou ik nu ook op school moeten zijn. Een literatuurles. Maar ik lig in mijn bed. Niet omdat ik ziek, zwak en misselijk ben. Maar omdat ik liever in mijn bed lig dan op school zit. Gister ook al. Eergister ook al.
Ik kan er niet omheen. Ik heb serieuze twijfels over mijn studie. Allereerst is het veel te makkelijk. Ik kom niet naar de lessen, maak het huiswerk niet, leer niet voor tentamens, en haal toch alles. Lullig voor degene die hier wel veel moeite voor moet doen. Sorry!
Daarnaast vind ik een bepaalde hbo mentaliteit niet om uit te staan! Ze zeggen 'Op hbo doe je het voor jezelf!' en 'Alles is je eigen verantwoordelijkheid!'. Maar ondertussen zitten we aan alle verplichtingen vast. We moeten ons verantwoorden voor alles wat we doen. Verplichtingen? Prima! Maar zeg dat dan! En niet zo'n onderhuids stiekem spelletje.
Daarnaast mis ik iets fysieks. Ik ben altijd bezig met dans en theater geweest. Het was een (goede) bewuste keuze om daar niet mee door te gaan. Dat wereldje is hard. Te hard voor mij. Maar dat neemt niet weg dat mijn hart nogsteeds bij het theater ligt. En dat mis ik. Ik mis creativiteit. Ik mis het grenzen verleggen.
Twijfels...
lobi, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende