Heftige dagen

Gisteren weg gelopen uit de kliniek na 5x aangegeven te hebben dat ik dat wilde. Zeggen ze dat ik even in de gang moet wachten terwijl zij gaan bellen. Ja wat zal ik dan toch doen... Ik loop meteen de deur uit. Me gesneden en toen naar het spoor gelopen om voor de trein te springen. Bam veldwachter die me zocht. Ik nog wegrennen maar hij pakt me bij mijn arm en sleurt me mee naar de kliniek. Een nacht op ziz (gesloten afdeling) geslapen. Zeggen ze vanmorgen tegen me ja je gaat weer terug naar mc en we maken een rooster voor vandaag. Dat rooster gemaakt en me de hele dag aan gehouden.
Toen zei een van de jongens hier tegen me dat ik dit alles mezelf aan doe. Ik kwets mensen, ik loop weg en ik snij mezelf. Als ik dat gewoon niet zou doen zou ik me wel weer goed voelen.
Uhu want ik doe dit alles gewoon expres...
Daarna weer aan de begeleiding aangegeven dat ik weg wilde. En weer doen ze niks en laten ze me naar mijn kamer gaan. Dus ik ben weer weg gelopen. Dit keer verder gelopen dan het bos voor de kliniek om zeker te weten dat geen veldwachter me zou vinden. 3 uur weg geweest en me behoorlijk erg gesneden. Toen weer richting het spoor gegaan en opgelet dat geen veldwachter me zou zien. En toen opeens hoorde ik de stem van mijn moeder. Ik kan er echt niet tegen als ze in paniek is. Dus ik loop achter de stem aan. Toen zag ik mijn vader staan en rende er heen. Ik moest om een bosje heen en toen ik daar aan kwam was er niemand... Ik hoorde de stem van mijn moeder weer en liep in die richting. Ik kwam weer uit bij de kliniek en zag haar staan. Het bleek dat ze net aan kwam en dus nog niet in het bos was geweest. En mijn vader was er nog niet eens. Toch durf ik te zweren dat ik ze heb gehoord en gezien...
Naja, toen ik eenmaal terug was heb ik een arts en verpleging gezien. 9 nietjes in mijn arm gekregen. Wouw ik heb nog nooit zo pijn gehad. Maarja eigen schuld hea. Ik doe het mezelf aan. Nu weer op de gesloten afdeling en ik zie wel weer wat er morgen gebeurt. Slaaplekker mensen
xx