Helder.

Helder, alles is helder als ik weer een slok op heb. Of dat is dat ik weer veel besproken heb, of dat het echt door de slok komt weet ik niet.
Wat ik wel weet is dat ik weer alleen thuis kom, alleen slaap, alleen wakker word en behoefte heb aan samen. Daarmee doel ik niet op een relatie, maar wel op een vrouw, een meisje, iemand met wie ik dat samen kan. Iemand die me vraagt naar mij, iemand die luister en vooral iemand die er is voor mij.
Deze behoefte zit diep, toch voel ik hem niet voor dat ene meisje, dat meisje waar ik zo me best voor doe. Voor haar doe ik veel, zoek ik veel en wil ik graag contact. Ik wil weer dat het word zoals het was, zoals het een tijdje geleden was. Samen slapen, 'welterusten' zeggen en tegen de ander aankruipen, wetend dat je haar vannacht zal bewonderen, om haar bewegingen, om haar mooie haren, om haar prachtige lichaam, om haar ontwaken. Dat ik het nu niet voel voor dat ene meisje, dat is,
Helder. Nu helder.
Morgen is het weer anders, morgen weet ik het niet zeker. Morgen moet ik weer dingen uitzoeken. Morgen zeg ik weer, 'ja, ik weet het niet. Ik zet er zelf pas een punt achter als ik het zeker weet.' De punt die de meeste al voor me gezet hebben, de punt achter het contact met dat ene meisje, de punt achter de mogelijkheid tot het brengen zoals het was.
Misschien is het wel die diepe behoefte die me ertoe brengt om vast te houden aan haar. Te hopen dat het weer goed komt, zodat ik niet verder hoef te zoeken naar de bevrediging van deze behoefte, de hoop dat ik vannacht niet alleen slaap. Want wat ik ook probeer, het lukt niet.
De vraag aan een ander meisje brengt me ook niet tot waar ik wil zijn, samen. Zij zegt nee, niet vannacht. Maar vannacht wil ik. Vannacht is het Helder, vannacht weet ik wat ik wil. En dat is een keer niet seks, maar dat is Samen, dat is Helder, nu.

"Patience is a virtue"
Dat mag wel zo zijn, maar ik houd het niet meer.
Patience is a burden
Degene met geduld worden niet beloont, niet nu, niet hiervoor, misschien later, maar daarvoor heb je nog meer patience nodig.
Geduld mag dan een schone zaak zijn, maar het zorgt alleen voor wachten. Wachten op dingen, 'het komt wel', weinig actie.
Een kwaliteit die mij ooit toegespeeld werd was 'Engelengeduld'. Dat is ook zo, in de omgang met anderen heb ik veel geduld, ik luister en neem de tijd om de ander te helpen. Alleen zorgt dit 'Engelengeduld' ook voor frustratie. Het zorgt ervoor dat ik geduld heb voor de eerder benoemde behoefte. Maar mijn geduld raakt op, het afstel komt tot een eind.
Ik heb geproefd aan de verboden tuinen en ik wil niet meer wachtten. Ik weet hoe fijn Samen kan zijn en ik wil niet meer alleen zijn. Niet omdat ik het niet kan, maar omdat ik weet hoe fijn het kan zijn. Iets wat ik er niet uithaal, wat er wel inzit. Ik haal niet het maximale genot uit het leven, uit het moment, uit het alles.
Ik wil meer, ik wil Samen, ik wil het.


Hebben, hebben, hebben, het geduld is op.