Helemaal draaierig gewoon

OMG, ik werk nu sinds vorige week vrijdag als data-invoer-typiste voor HNM (Nederlands Muntenhuis). Goed, als je solliciteert voor zo'n baan, dan weet je dat je voornamelijk achter de PC zit en aardig veel typwerk voor de kiezen krijgt...

Maar OMFG. Vandaag is het wel heel erg. Ik krijg een stapel van wel zeker 200 (als niet meer) emails die ik allemaal in moest voeren. Nu is dat niet zo erg. Maar als dan halverwege op de dag de chef van de andere afdeling komt met de mededeling dat het invoer-programma via het web (om die emails in te voeren) niet goed werkt en dat het meeste van de zooi emails die wij (ik en nog een collega) hebben ingevoerd eigenlijk dus niet goed opgeslagen worden... Dan wordt je best wel een beetje tureluurs. Want dat betekend dus eigenlijk dat je jouw werk voor niks heb gedaan voor vandaag...Dan zou je denken dat de chef dan zegt "laat die andere maar gewoon liggen en ga verder met de volgende stapel" (want ja ja, er staat ondertussen nog een andere grote stapel dat nog ingevoerd moet worden met andere data). Deze chef, net als de rest van het bedrijf, zijn echter wat chaotisch ingesteld... En dat betekende dus dat wij gewoon alsnog die emails allemaal in moesten voeren (wat dus eigenlijk totaal doelloos was).

Echt waar, ik kan geen emailtjes meer zien. Ik kan geen codes meer zien. Ik kan nog net het toetsenbord zien, maar daar is dan ook alles mee gezegd, hahah.

Nee, maar het is echt erg vandaag. Kijk de andere dagen vielen wel mee, was gewoon normaal aantal orders enzo. Maar het blijft maar als het systeem niet mee wil werken... Is dat ERG vermoeiend!

Dus ik dacht, ik schrijf de frustratie effe van mij af. Het lucht aardig op, maar als ik dan links van me kijk en die berg zie liggen op m'n bureau van wat er nog ingevoerd moet worden, krijg ik eigenlijk alweer een beetje hoofdpijn. NIET LEUK!

Oh ja... Hond belt tegenwoordig best wel vaak, weer. Het ouwe liedje van; "Ik mis je" wordt weer regelmatig herhaalt. Alleen jammer dattie me nu dus ook tijdens werktijden belt. Niet erg hoor, vind het wel fijn om te weten dat hij in iedergeval nog in leven is maar zijn timing gevoel... Hij weet tenslotte dat ik inmiddels alweer werk. Zolang hij me maar blijft bellen tijdens de pauzes is het nog wel oke... Maar heb toch maar effe m'n mobieltje uitgezet.

Ook al is dit echt een klotebaan, ik kan het geld wel gebruiken en als ze me dus niet meer willen hebben omdat ik steeds prive-telefoontjes krijg zou dat dus echt vet balen zijn!

Ik mis Hond nu alleen wel steeds ietsje meer... Het ging juist zo goed Maar nu hij weer veel belt enzo... Had eigenlijk dat hoofdstuk afgesloten. Of althans, niet afgesloten maar gewoon uit het boek gescheurd en achterin gelegd. Want ja, je hebt toch lief en leed met zo'n persoon gedeelt en eigenlijk heel diep van binnen geef je toch nog best wel veel om die persoon. Ik althans wel...

Maar goed, ik heb het idee dat de manager op m'n tempo van tikken aan het letten is. (Want daaruit hoort hij dat ik op hotmail zou zitten, beweert hij... de valse nicht) Ik ga dus maar snel verder met dat stapeltje invoeren. Hoofdpijn, here I come!