hepatitis B

Vandaag moest ik tussen 10 en 12uur een prik halen voor hepatitis B.
Het moet vanwege mijn opleiding omdat ik veel met mensen ga werken..
Darvoor moet je 3x de prik krijgen en dan nog bloedprikken.
Het is een soort virus die ze er inspuiten, en dan krijg ik er meer weerstand door?
(dat is wat ik heb begrepen er van?)

Vanochtend stond ik al me een heel raar gevoel op, helaas ook te laat voor school.
Had me weer verslapen 2de keer dit jaar.
Door dat ik al met een naar gevoel op stond door de prik kon ik niks door me keel krijgen.
Terweil ik sochtend normaal altijd eet.

Maar om half 12 moesten wij naar het lokaal om de prik op te halen.
We stonden in een nogal lange rij, iedereen zat mekaar op te fokken.
Jaa het doet heel pijn of oooh ik moet naar de wc ik ben bang of je word heeel ziek van.
Het begon mij op de zenuwen te werken, want ik wist niet wat ik moest verwachten..
Ik kan me helaas geen prik meer herrineren.

Ik was aan de beurt, moest gaan zitten trui uit en ze prikt.
Naar de prik ik trok wit weg en ze vraagt of het gaat ik zeg nee.
Ze vraagt of ik dizzy was, en dat was ik nogal behoorlijk.
Ik moest op het bed gaan liggen..
Naar 3 minuten te hebben gelegen en het dizzy gevoel uiteindelijk weg was dacht ik te kunnen gaan staan.
Maar helaas poging tot was mislukt, ik begon te hoesten en kots bewegingen te maken.
Maar door dat ik niks gegeten of gedronken had kwam er ook niks uit.
Ik moest meteen weer gaan liggen en moest water drinken.
Maar al het water wat ik dronk kwam er ook weer uit, helaas was het geen fijn gezicht.

Ik begon sneller ademtehalen en begon in paniek te raken omdat ik steeds stikte in mijn hoest.
En ik bleef maar hoesten met mijn zere droge keel.
Op een gegeven moment begonnen me voeten en handen te tintelen.

Dus ze haden de dokter gebeld bleek het te zijn dat ik aan het hyperventieleren was door de paniek.
Dus moest in een zakje gaan ademen.

Naar eindelijk een half uur te hebben gezweet, gehoest, gekokhalst en dizzy zijn werd ik weer rustig.
En moest meteen naar huis naar een vertrouwde omgeving om rustig te blijven zodat ik niet weer een aanval zou krijgen.

Nu zit ik weer gewoon achter de computer met een beetje hoofdpijn, zere keel en spierpijn in de arm.

Maar ik hoop dat ik het nooit meer mee zal maken!

Voor de volgende 2 prikken moet ik naar het ziekenhuis, ik mag niet meer op school geprikt worden.
04 nov 2008 - bewerkt op 04 nov 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van nAomy,
nAomy,, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende