Herinnering

Mijn God,
Als ik heel stil luister
hoor ik in mijn denken
- bijna dromen -
een zacht gefluister
van een lieve kleine
kinderstem
die ik al zo lang
moet missen
maar die ik uit
duizenden herken
Mijn God,
ik kan me niet vergissen
het is haar lieve zingen
daar, ergens ver
van mij vandaan
O God,
zie mij met lege handen staan
help mij dragen
wat te zwaar is voor een mens

ik wil zo graag opnieuw beginnen
verdergaan
omdat ik even, zacht
haar stemmetje weer hoorde
zoete accoorden
van haar bestaan

12 dec 2003 - bewerkt op 12 dec 2003 - meld ongepast verhaal

Isa, vrouw, 53 jaar

mvdmbe vrijdag 12 december 2003 21:07
Dit treft, dit is schitterend door directheid en eerlijkheid.Ik ken je niet, dus kan ik niet anders dan te schrijven : dicht zo verder, tot loutering van leed, en het bereiken van nieuwe hoop.
Isa zaterdag 13 december 2003 08:52
ahum....Dit gedicht is niet van mijzelf. Ik weet niet wie het geschreven heeft. Vind het wel supermooi!

O 19 jun 2012 Long time ( 3 )
O 23 nov 2010 Weer verliefd ( 1 )
O 20 sep 2010 Heb hem gezien! ( 2 )
O 17 sep 2010 Date
O 14 sep 2010 Geschokt ( 1 )
O 23 jul 2010 Onverwacht ( 4 )
O 02 nov 2009 Stilte
O 15 jun 2009 Rust
O 15 mei 2009 Geil afscheid ( 1 )
O 14 mei 2009 Afscheid?
O 28 apr 2009 Leeg nest syndroom ( 2 )
O 16 mrt 2009 Je kunt me niet verlaten ( 1 )
O 09 mrt 2009 Al 10 jaar
O 03 mrt 2009 Kon er op wachten
O 05 feb 2009 Terugblik juli - december 2008

vorige volgende