het begin van mijn MD

Moeten leren voor een tentame, maar veel te veel dingen aan je hoofd.
Of te wel een perfecte reden om maar eens iets te schrijven.

Mijn winterdip staat weer voor de deur. De depri muziek staat alweer in de playlist.
En de moeheid begint alweer te komen. Normaal gaf ik het gewoon nooit toe dat ik er last van had.
Maar uiteindelijk kom je er ook zelf wel achter dat je niet te genieten bent

Je zou toch denken dat na een ontzettend kut jaar mijn leven nou eindelijk weer eens goed gaat.
2006 was voor mij het jaar dat er twee operaties op de planning stonden.
Mijn eindexamenjaar en het jaar dat ik 18 werd, eindelijk volwassen.
Maar alles liep een beetje anders. 18 werd ik wel maar 1,5 maand later bleek mijn moeder ernstig ziek te zijn.
Misschien komt daar later nog een tekst over, maar de conclusie is dat zij 44 dagen later overleed.
En daar stond ik dan, eindelijk volwassen maar verlaten en alleen.

Nu terug denkend aan die tijd kan ik me nog best veel herinneren van de momenten dat ze ziek was.
Maar wat ik hemelsnaam daarna heb gedaan heb ik geen idee van.
Ik was gestopt met school omdat het eindexamen er niet meer in zat.
Mijn zomervakantie was gevult met de twee operaties die nog op de planning stonden.
Een korte vakantie naar wat steden in Nl. Maar daarmee hielt ook wel op.

Daarna weer naar school, nieuwe klas enzo.
Naja school kon me weinig schelen en ook de mensen uit de klas vond ik nog echte kindjes.
Alles werd gedaan door hun papa en mama, terwijl ik in korte tijd een stuk volwassener was geworden.

2007 moest het gaan worden, 19 dat werd mijn jaar. Eindelijk een jaar waar alles zou lukken.
Ik ging mijn eindexamen doen. Met succes, ik was dan eindelijk geslaagd!
Maar ja ik had een 6,6 gemiddeld ik wilde geneeskunde gaan studeren en met een 6,6 had ik wienig kans.
Ook had ik mijn best gedaan om in België te gaan studeren dat was helaas niet gelukt.
Maar toen bleek dat ik met een 6,6 geneeskunde binnen was gekomen!
Ik zou arts worden....

Nu studeer ik enkele weken geneeskunde, heb een eigen kamer en alles loopt wel weer op rolletjes.
Ik heb gekregen wat ik al mijn hele leven wilde.

Maar godsamme wat een kut conclusie is het dan, dat wanneer je je doel berijkt hebt, je echt niet gelukkiger wordt...