Het duel
Het duel
De slaap hangt aan mijn oogleden
en trekt ze omlaag.
De angst probeert me wakker te houden
en stompt me in mijn maag.
De tranen schieten in mijn ogen,
waardoor ik dezen sluiten moet.
Maar de angst weet ze te openen,
de angst kent me te goed.
Wakker blijven is niet moeilijk meer,
ik kan niet anders dan dat.
Slapen is onmogelijk geworden,
de nacht is één zwart gat.
Toe laat de slaap me redden,
jaag de angst nu bij me weg.
Ik heb de rust zo nodig,
want alles zit me in de weg.
t.o.
tess22, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende