Het is uit...
18+ verhaal
Ik had een vriendje. Hij was lief, mooi en we hadden het altijd super gezellig. Ik was supergek op hem. We gingen wel eens met elkaar naar bed. Ik durfde hem dan niet aan te kijken, en ik moest altijd mijn best doen om niet te huilen. Ik zag weer allemaal beelden voor me. Het deed altijd heel veel pijn en ik hoopte altijd dat het heel snel voorbij zou zijn. Als het dan voorbij was ging ik altijd direct naar de badkamer. Ik begon meestal te huilen en me te wassen
Na een paar maanden vond ik het genoeg. Ik heb hem eerlijk verteld dat ik maanden een toneelstukje opvoerde, en dat ik het eigenlijk helemaal niet prettig vond. Min of meer dwong hij me te vertellen waarom. Ik vertelde hem een gedeelte van mijn verhaal (over het misbruik door mijn buurman). Hij wilde dat ik er overheen zou komen, maar hij wilde niet naar mijn verhaal luisteren. Daarom heb ik hem maar nooit over die ene verjaardag verteld. Ik hoopte zo dat hij naar me zou luisteren, en me zou steunen, en dat we weer dichter naar elkaar toe zouden groeien. Helaas. Dat gebeurde niet
Toen heb ik er een punt achter gezet. We zien elkaar nog af en toe en we hebben nog contact, maar een relatie....
Ik denk niet dat dat er ooit nog inzit
Norah16, vrouw, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende