Het is weer zover
Ik zit er weer doorheen. Niet helemaal, maar toch wel weer behoorlijk. Het gaat weer slecht en dat ben ik zat. Nu is t wel mn eigen schuld, ik heb geen structuur in mn dagen. Na wat rond te hebben gezworven op sites over hashimoto en een antwoord heb gekregen van de schildklierstichting ben ik eruit: ik moet een globaal Dagschema maken. Structuur aanbrengen, dat zorgt voor rust. Het schijnt te helpen. Nu ben ik zo'n type die hele mooie schema's en planningen kan maken, maar me er niet aan houdt. Alsnog heb ik er net een gemaakt, nadat ik om 11 uur sochtends eindelijk met steun van mn ouders beneden aan de thee zat. Trap lopen is weer vermoeiend. Alles is zwaar. Ik baal maar gelukkig had mama erg veel begrip, omdat t al een tijdje niet lekker gaat. Soms raakt ze zelf gefrustreerd omdat ze wil dat ik naar school ga, ze vind t verschrikkelijk als ik lessen mis, maar vandaag zag ze denk ik dat t echt niet ging, ik mocht blijven liggen. Ik hou van ze allebei. My parents are the best.
Het is zwaar maar er zijn ergere dingen en ik heb altijd mn Dagschema nog natuurlijk! Haha, ben benieuwd..
Damn, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende