Het kleine meisje
Daar sta je dan
naast mij
in mij
hoe lang is het geleden dat we samen waren
zo gedreven om
het nu , nu het verleden
los te laten en te vergeten
en weg te gaan
zoveel tranen als stromend water
zijn functie verloren
terwijl t zachtjes naar beneden glijd over je gezicht
waar het zicht op de toekomst je van het heden, nu het verleden, heeft afgeleid..
weet je nog hoe we keken naar sterren en naar zee
hoe we samen dachten en door elke traan heen lachte omdat de toekomst zo veelbelovend zou kunnen zijn
hoe we de circkel zoude doorbreken om elke moeder en dochter te geven wat wij ook zo snel zoude beleven na het besluit om weg te gaan
maar het wachten duurde te lang de tijd tikte te langzaam voorbij toen raakte ik onze dromen kwijt
en jij daarbij mij
Nu heb, jij ,het kleine meisje eindelijk weer naar mij terug weten te rennen
en daar sta ik dan met heel veel moeilijks te bekennen
over die dingen die wij nooit zoude doen en die ik toch heb gedaan..
omdat ik eigenlijk diep van binnen er helemaal niet alleen voor wou staan.
en omdat de geen waarvoor ik de cirkel wou verbreken mij heeft doen denken dat het te zwaar is
en een straf om alleen te kiezen en alleen te leven.
Nu houd ik je hand vast en laat ik je nooit meer gaan en voelt het oppeens anders
omdat we er samen alleen voor staan.
En de keuzes die we maken zullen voor ons uitwijzen dat wij het samen, en dus alleen, het alleen nog maar beter kunnen krijgen
naast mij
in mij
hoe lang is het geleden dat we samen waren
zo gedreven om
het nu , nu het verleden
los te laten en te vergeten
en weg te gaan
zoveel tranen als stromend water
zijn functie verloren
terwijl t zachtjes naar beneden glijd over je gezicht
waar het zicht op de toekomst je van het heden, nu het verleden, heeft afgeleid..
weet je nog hoe we keken naar sterren en naar zee
hoe we samen dachten en door elke traan heen lachte omdat de toekomst zo veelbelovend zou kunnen zijn
hoe we de circkel zoude doorbreken om elke moeder en dochter te geven wat wij ook zo snel zoude beleven na het besluit om weg te gaan
maar het wachten duurde te lang de tijd tikte te langzaam voorbij toen raakte ik onze dromen kwijt
en jij daarbij mij
Nu heb, jij ,het kleine meisje eindelijk weer naar mij terug weten te rennen
en daar sta ik dan met heel veel moeilijks te bekennen
over die dingen die wij nooit zoude doen en die ik toch heb gedaan..
omdat ik eigenlijk diep van binnen er helemaal niet alleen voor wou staan.
en omdat de geen waarvoor ik de cirkel wou verbreken mij heeft doen denken dat het te zwaar is
en een straf om alleen te kiezen en alleen te leven.
Nu houd ik je hand vast en laat ik je nooit meer gaan en voelt het oppeens anders
omdat we er samen alleen voor staan.
En de keuzes die we maken zullen voor ons uitwijzen dat wij het samen, en dus alleen, het alleen nog maar beter kunnen krijgen
07 sep 2006
- meld ongepast verhaal
-
puyi
donderdag 07 september 2006 13:41
wat een ontzettend mooi gedicht zeg!!!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 30 apr 2003 :P
- O 29 apr 2003 Hoer? ( 1 )
- O 27 apr 2003 Making Love?
- O 02 apr 2003 Wat NU? alles gaat raar de laatste tijd
- O 29 mrt 2003 -=TeStje=- ( 1 )
- O 29 mrt 2003 ThijS is wel een lieve jongen
- O 24 mrt 2003 Groote Brand ik Haarlem , RTL nieuws
- O 23 mrt 2003 Deel 2 trouble Gurl
- O 23 mrt 2003 Trouble Gurl ( 1 )
- O 06 feb 2003 Gebrabbel :D
- O 02 feb 2003 Zondag !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
- O 21 jan 2003 jij mist hem , hij mist jou?
- O 20 jan 2003 hi-gh ( 1 )
- O 19 jan 2003 Discusseer mee ( 4 )
- O 19 jan 2003 I wish you ( 2 )