Het lef om er zelf een eind aan te maken

Ik had dit net ook al in mn vorige stukkie geschreven maar heb t later weggehaald omdat ik denk dat ik r n hoop commentaar op kan krijgen, maar ik wil t toch ff kwijt.....

Ik wou dat ik t lef had om er een eind aan te maken. Niet meteen nu dramatisch gaan lopen doen, want ik doe t niet.. Maar ik doe t niet omdat ik t niet durf.

Ik durf niet en dat is "mijn redding".... Maar ik zou t op zich wel willen...
Als dit gevoel niet meer weggaat of om de haverklap terugkomt dan is nog 40 jaar leven toch ook geen aantrekkelijk vooruitzicht...

En als je je leven toch al niet leuk vind, waarom zou je r dan nog tijd aan verspillen?
Als je n film niks aan vind zet je m toch ook weer uit?

Ik schrijf dit niet om om aandacht of medelijden te vragen, en ga ook niet denken dat ik vanmiddag ergens in t bos hang te bungelen want ik doe t echt niet.... Want ik durf niet... En ik zou niet weten wat ik moet doen om t wel te durven dus maak je maar geen zorgen....

Kon ik ook maar uitleggen wat ik voel, dat lukt me niet...
Ik kan wel zeggen dat ik me alleen voel, dat ik t idee heb dat ik weinig voorstel en zo maar ook al zijn die dingen ook wel zo, toch is t niet wat ik wil zeggen... T is gewoon niet uit te leggen en ik kan t ook niet even in iemand anders hoofd stoppen zodat diegene me snapt.... Maar t is dus echt knap klote om je zo te voelen....

Er wordt bijvoorbeeld gezegd dat ik niet alleen ben, want er zijn heel veel mensen die om me geven en waar ik heen kan, en dat weet ik zelf ook, dat ontken ik ook niet. Maar al sta ik in de arena, en staat die hele arena vol met mensen die om me geven en zo,..... Toch voel ik me alleen.... Want als we weer naar huis gaan gaan al hun levens door, en ik zit weer alleen met mn gevoel en gepieker.... En niemand kan me helpen... Niemand weet wat ie moet doen om mij hieruit te redden....

Ik haat dit, wat n klotezooi.... Ik wou dat ik niet bestond, ik wou echt dat ik kon verdwijnen..... Gewoon POEF en weg ben ik...

13 dec 2009 - meld ongepast verhaal

Mr Happy, man, 48 jaar

Dead-poet zondag 13 december 2009 12:02
wat een drama.
en dit alles om een vrouw?
Mr Happy zondag 13 december 2009 12:08
niet dus....
zoals ik al vaker gezegd heb, die vrouw kom ik wel weer een keer overheen.. dit is al jaren zo, alleen is t tijdelijk weggeweest of zo.
~inside~ zondag 13 december 2009 12:28
Nouja zeg Dead-poet! Je had jezelf eens moeten horen na Michelle.. en dan ga je nu doen alsof Mr Happy zich aansteld ofzo?

Hij heeft vreselijke hartenpijn en ja daar kan je jezelf aan verliezen dus doe niet zo neerbuigend.

En Mr Happy; wat ontzettend moeilijk dit! probeer jezelf niet te verliezen! Dwing jezelf om te leven, daag jezelf uit! Ga chatten probeer andere contacten te maken, probeer jezelf er overheen te zetten, ga iets nieuws doen! Het is moeilijk, maar probeer jezelf niet helemaal te verliezen!

liefs!
Mr Happy zondag 13 december 2009 12:53
juist, dankjewel!

en ik doe mmn best. en hoor ook van alle kanten dat ik "het goed doe" maar t is natuurlijk onmogelijk om te gaan spelen dat alles goed gaat....

dat v weg is is gewoon iets wat er nu ook nog es bijkomt en t oude gevoel weer aanwakkert...
Dead-poet zondag 13 december 2009 12:56
how wacht .
ik zeg niet dat iemand zich aanstelt.
Na michelle was ik kappot maar ik heb zelfmoord.
~inside~ zondag 13 december 2009 13:13
Iedereen denkt wel eens aan zelfmoord, of om het wat minder naar te laten klinken "fantaseren hoe het zal zijn er helemaal niet meer te zijn of niks meer te voelen"

Niemand heeft een perfect leven denk ik.. En geluk zijn maar momenten, het kan jaren duren maar ook dagen of uren..

Ik denk zelf dat Mr happy als slecht in zijn vel zat, en dat die relatie het allemaal verzacht heeft of allemaal heeft uitgesteld of een goede afleiding was.. en dan ga je je aan iemand vasthouden dat is menselijk.. Je voeld je fantastisch bij diegene totdat diegene je loslaat en eigenlijk een duw geeft naar dat donkere gat.. en dan.. ja dan zit je daar in dat zwarte gat, weer bij af! alles weer opnieuw moeten opbouwen.. en dan kan je dat als mens moeilijk aan..
Mr Happy zondag 13 december 2009 13:19
kijk,... jij hebt opgelet.....
new-life maandag 14 december 2009 07:09
Liefdesverdriet kan ontzettend veel pijn doen.
Het kan een mens echt kapot maken.
En als je al een tijd lang niet goed in je vel zit dan weegt dat dubbel zo zwaar.
En het is waar, ook al heb je een arena vol mensen om je heen die dicht bij je staan toch voel je je alleen.
Want niemand voelt het verdriet wat jij voelt, ook al zou je het ze tig keer vertellen..
It sucks big time.
Liefs

O 24 feb 2017 Waar ik het aller-aller- aller- trotst op ben ( 1 )
O 17 apr 2015 Het is niet eens meer egoistisch te noemen ( 1 )
O 09 okt 2012 brand ( 2 )
O 06 sep 2012 welk geld dan godverdomme ( 3 )
O 06 sep 2012 je kan niet meer betalen dan je verdiend ( 4 )
O 28 aug 2012 t komt wel uit jezelf maar t niet hoe je je voelt ( 2 )
O 28 aug 2012 Een "weet je nog" ( 1 )
O 27 jul 2012 fuck iedereen
O 03 jun 2012 Raar dat ik single ben? ( 1 )
O 03 jun 2012 ik doe geen moeite meer
O 09 mei 2012 i'm sexy and i know it ( 2 )
O 07 apr 2012 wat eigenlijk goed is ( 1 )
O 03 apr 2012 ik kan zelfs mezelf geeneens gelijk geven ( 1 )
O 04 feb 2012 negatief en lastig
O 15 jan 2012 lusteloos gevoelloos

vorige volgende